نسبت به نگرانی هام به دیگران به خودم بگم به توچه؟
چه جوری نگران دیگران نباشم
شدم دایه مهربان تر از مادر
به من چه واقعا فلانی فلان مشکل براش پیش اومده سنگدل نیستما از این همه فکر کردن و نگران شدن بدای این و اون خسته شدم
کل روز نگران این و اونم
واقعا به من چه
دیگه نمبخوام اینجوری بشم
میخوام بشنوم و بگذرم نه که همش درگیر مشکل طرف باشم.
چقدر منی تو
شدم دلسوز همه غریب آشنا
خب واقعا چرا
اصلا من چرا باید تمام روز نگران این و‌اون باشم
خسته شدم از این ورژن مزخرفم
تمرکزت رو بزار روی زندگی خودت و برای خودت هدف داشته باش همین
منم مثل تو بودم
هرکی مشکل داشت به من زنگ میزد
و یا همش داشتم غصه میخوردم
بعد دیدم موقع خوشی ها ، دورهمی ها و خنده هاشون اصلا جایی برای من نیست
فقط وقتی مشکل هست یاد من میوفتن
دیگه دارم خودمو تغییر میدم
خب همین دیگه منم توی عمق حرفات رفتم و راه حل بهت دادم
درسته یه شبه درست نمیشه ولی تلاش کنی درست میشه
یه سال دیگه این موقع یا به خودت افرین میگی و افتخار میکنی یا بازم لعنت میفرستی
""انتخابش با خودته""
من احساس میکنم تا حدی به این نقطه رسیدم
بخوای میتونی
کتاب زیاد بخون و پادکست گوش بده و سبک زندگیت رو عوض کن
هروقت میخوای حرفی بزنی یکم مکث کن و به خودت بگو به تو چه
تازه دقت کرده باشی هیچکس به حرف ادم توجهی نمیکنه و کار خودشون میکنن پس چرا ادم خودشو سبک کنه و اخرم ما به هیچ جا نمیرسیم
پس مصمم شو برای تغییر🌹
