عزیرزمین منم آرزوی دیدن دخترم الان ۱۳ سالشه هرگز ن دیدمش ن هیچی خبری ندارم حتی نمیدونم چ شکلیه باباش روز زایمانم فوت شد اونام گرفتنش و هرگز نشونم ندادن منم انقدر بعضی وقتا غصه میخورم ک آرزوی بچه ب دلم موند و حسرت اینو دارم ک بگم دخترم اونم بگ مامان بگم جااانم....ولی خب خدا اگ یک چیزی و از آدم بگیره حتما شک نکن چیز بهتری بهت میده ک جبرانش کنه
اون خودخواهیه تو نبوده و نیس
اون خواست خداوند بوده
همه ما روز های بدی هم داشتیم که به لطف خدا حل شده و شاید همین الان هم درگیر مشکلاتی باشیم که اونم به لطف خدا حل میشه
این زندگی روزهای خوبش هزار برابر بیشتر از روزهای ناراحت کنندس
فقط ما خیلی وقتا شاکر نیستیم
یعنی بدترین بلاها رو تو همین چند روز بخاطر خواهر مادرش سرم آورده خدا ساده خواهرش بهش بگه برو سر زنتو ببر میبرع
باورت میشه به خونریزی افتاده بودم گفتم بریم دکتر نیومد رفت خواهر زاده شو برد دور دور
باورت میشه من جلو چشمش یخچال جابجا میکنم نمیگه نکن ولی خواهرش دو سال پیش حامله بود رفته بودیم بیرون یه نوشابه دستش بود گفت تو ازش بگیرش سنگینه آخه من دردمو به کی بگم
خیال کردم من حامله بشم هم.نقدر هوامو داره
اگه عرق و علف مصرف کردی یا وسیله سنگین جابجا فکر می‌کنی میفته اشتباهه ،فقط ممکنه خدای ناکرده ناقص بشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
7 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز