همیشه میگن با شوهرت درد و دل نکن و از مشکلات خانوادگیتو نگرانی هات و ...به شوهرت نگو چون بعدا میزنه تو سرت و تو دعواها به روت میاره و تحقیرت میکنه
الان من یه سوال دارم: پس چرا باید با همچین موجوداتی که انقدر مزخرفن و حتی نمیشه باهاشون دردو دل کرد ازدواج کنیم؟ وقتی نمیشه حتی راحت از اعماق قلبت باهاش حرف بزنی و انقدر امن و مورد اعتماد نباشه چرا باید ازدواج کرد؟ میخوایم خودمون عذاب بدیم؟ مگه ازدواج فقط برای جفت گیریه؟ اصلا بچه دار شدن از همچین شخصی هم اشتباهه، واقعا درک نمیکنم
چون همچین موجوداتی انگشت شمارن
وای چقدر حق گفتی
حرف حق
ببین کلا میگن یکی گذشته یکی مشکلات نباید به شوهر گفت حتی اگر آدمش باشه
منم بلور نداشتم می‌گفتم شوهر من فرق داره
ولی واقعا همین شد
واقعا نکنید
ببین هیچ آدمی کامل نیست
همه یه جور نیستن
شوهر من تو این مورد خوبه یعنی اصلا به روم نمیاره و خونه فامیلا بریم حتی نون خالی جلوش بزارن نهایت قدردانی رو میکنه
در صورتی که شوهرِ خواهرم یعنی دامادمون براش پذیرایی خیلی مهمه و به رومون میاره
بجاش دامادمون یه اخلاقای خوب دیگه داره که شوهر من اونارو نداره من اذیت میشم
اگر همسرت اونقدر ادم بی شعوریه که نمیشه جلوش درد دل کنی و حس میکنی روزی میزنه تو سرت یعنی انتخابت درست نیست. اما در کل بعضی از مسائل خانوادگی تف سر بالاست نگی بهتره. اما در مورد مسائل ساده تر درددل کردن بنظرم طوری نیست
