نه ببین
وقتی پسرای مختلفو تست میکنی تجربه به دست میاری و پسر خوبو میشناسی
بعدم آدم از دوس پسراش که جدا میشه دیگه مقایسشون که نمیکنه،چون اگه خوب بودن که جدا نمیشد
الان من حتی یه تار موی همسرمم به اون بچه ننه ها نمیدم
مثلا خود من تو روابطم فهمیدم پسری که اولویتش تویی خوبه،پسری که هنوز زیر سایه مامانشه خوب نیس
اگه تجربه نداشتم فک میکردم پسر مامانی و بچه مثبت خوبه چون احترام مادرشو داره،پس احترام زنشم خواهد داشت،این مثلا طرز فکر مامان خودمه که زن ساده و بی تجربه ای بوده.در حالی که اصلا این طور نیست و من از نظرم اینجور مردا مفت نمیرزن😂
وقتی تجربت زیاد میشه دیگه میفهمی چی خوبه چی بد.
والا نمیدونم من که اصلا بچه دوست ندارم آفرین گواهی نامه رو بگیر
حقیقتا روانشاسی هم به عنوان شغل سنگینه سعی کن یه هنری یاد بگیری که کنار بچهات کار کنی ولی نزار شوهرت حقتو بخوره اگه حقت ادامه تحصیل ادامه تحصیل بده مگه چند تا بچه میخواد؟
ازدواجم تقریبا سنتی بود، قبلش هم هیچ دوستی نداشتم، خیییییییلی هم راضی ام. برا همین میگم اغلب کامنتای این تاپیک واقعا چرت و دروغه
ما قرار نیست به هر روشی تجربه کسب کنیم، قراره کنار یه آدم درست، درست و پاک زندگی کنیم، با همدیگه رشد کنیم
وگرنه بگیم بریم با پسرا بگردیم که خجالتی نباشیم و تجربه داشته باشیم و... تو همه اون روابط روحمون آسیب میبینه
کلی کتاب و سخنرانی هست که کمک میکنه
استارتر من چیزی که تو متن شما دیدم، یه مقایسه خیلی شدید بین خودتون و کسی بود که تو خوش بینانه ترین حالت ۳۰ درصد از زندگیش خبر دارید
یکی از دوستانم خبلی معروف بود به خوشبختی و شانس و... یه روز باهام درد و دل کرد و چیزایی از زندگیش گفت که هاج و واج مونده بودم
اگه شما مثل اون خانم با این پسر و اون پسر دپست نمیشدید، در حق خودتون لطف کردید.
