طرز فکر شما اینه.
من آدمی که به دردم نمیخوره رو حتی سیاستی روش پیاده نمیکنم.، همون قطع رابطه میکنم بره یا کاری میکنم بهش برخوره خودشو جمع و جور کنه.
ادم با کسی با سیاست رفتار میکنه که مجبور باشه، مثلا تو محل کارت یکی این مدلی باشه مجبوری با سیاست رفتار کنی چون نمیتونی محل کارتو جدا کنی که..! اما وقتی به راحتی میشه یه رابطه فامیلی رو قطع کرد همون بهتر انجامش بدی. البته قطع به معنای این نیست که به طرف بگی نیاد و نره، بلکه خودت نری و چند بار اگه طرف خواست بیاد جلوشو بگیری. دیگه پاشون قطع میشه و نمیاد.
یادمه یه دختر دایی داشتم، دوتا دختر داشتن! خدا شاهده روزی که میخواستن مهمون بیان ما خانوادگی عذاب میکشیدیم.« خودشون، خودشون رو دعوت میکردن»
من اون زمان درس داشتم، دختراش خیلیییی بی اددددب، بد دهن، شلوغ و بپا و بریز میکردن و حتی مبل سفید خونمونو که یه بار تازه خریده بودیم به گند کشیدن. پدر و مادرش هم عین گاو. اصلا مراعات نداشتن زمان کنکور من، هییچچچچچی به بچه هاشون نمیگفتن! تازه هر یه ماه میومدن خونمون
ما هم تصمیم بر قطع رابطه گرفتیم و چند بار که زنگ زدن برای شام تا بیان، گفتین خونه نیستیم و خداروشکر سه چهار ساله که نیستن!
با این حال اگه با یکی از فامیل قشنگ برخورد کنی، بقیشون هم متوجه میشن نباید چه غلط اضافی بکنند