سلام وقتتون به خیر من متولد ۷۸هستم خاستگارم متولد ۷۰
جریان از این قراره که من حدود ۵ سال پیش یه خاستگار داشتم ک تا الان ۴ بار اومدن خاستگاری
بار اول من قصد ازدواج نداشتم گفتم خیر بعد از دوسال ایشون باز اومدن و چون از لحاظ همه چی اخلاق خانواده مالی توسط اطرافیانم تایید شده بود من گفتم این بار بیان حضوری صحبت کنیم با این قیافش تو دلم نبود اقای با اعتماد به نفسی بودن و گفتن حمایتم میکنن برای درس خوندن سرکار رفتن ولی زیاد ازشون تعریف میکردن یه جا از نامزد سابقشون صحبت کردن ک بهشون خیانت شده خب من اینجا احساس ناامنیتی پیدا کردم ک بخوام شرایطم رو بگم چون ترسیدم فردا از همین سو استفاده کنن تصمیم گرفته بودم بگم نه ک خودشون بهونه دادن دستم تو حرفاشون گفتن پدر شما خودش فرستاده دنبالمون ک ما باز بیایم خاستگاری من ناراحت شدم با پدرم صحبت کردم گفتن جریان این که چون ایشون به همه گفته بوده من خاستگار ایشونم یه نفر بعم گفته دخترتون چرا ندادین گفتم اون زمان قصد ازدواج نداشته درس میخونده الان دیگ نمیخونه فرداش خود پسر زنگ میزنن مادرم ک جوابتون چیه مادر من میگه نه میگن پس من کاری میکنم هیچ جا ایشون برای کار قبول نکنن دومین مورد مادرم بهشون میگه که چرا شما به دخترم گفتین راجب قضیه پدرم ک میگن واقعیت رو باید گفت سومین مورد ایشون پشت سر من حرف زده بودن ک من ایراد مالی گرفته بودم ک چنین چیزی نبود بعد از این جریان بارها مادرشون برادرشون زنگ زدن ک نظر من تغییر کنه من گفتم نه دیگ اقوام و اشناییان رو واسطه کردن ک باز من گفتم نه الان شرایطم جوریه ک ایشون بهترین خاستگارمه واین قضیه ها اذیتم میکنه به هرحال هرکس دوس داره ک طرف مقابلش دوسش داشته باشه و من نمیدونم ۵ سال منتطر موندن رو میتونم دوس داشتن حساب کنم یا نه و این ک چجوری هوشمندانه با ایشون صحبت کنم واین قضیارو حل کنم
