دیشب این فیلم رو دیدم.
اول از همه به تمامی کسانی که اهل فیلم هستند یک توصیه دارم و آن این است که اگر به دیدن فیلمی می روید، اولویت یک شما باید کارگردان آن فیلم باشد بعد بازیگران!
کسانی که جهان با من برقص سروش صحت رو باهاش ارتباط برقرار کردن و باهاش زندگی کردن ۱۰۰ درصد صبحانه با زرافه ها برایشان جذابتر خواهد بود!
و دومین توصیه این است که چنانچه اگر برای اولین بار می خواهید به تماشای کارهای سروش صحت بنشینید اکیدا توصیه می کنم که کارهای آقای صحت را باید مشاهده کرد و صرف دیدن کافی نیست!!!!
چقدر نگاه و چقدر فکرهایی که تو سر سروش صحت است را دوست دارم!
اونهایی که میگن این فیلم مسخره است باید بگم که آنها فقط فیلم را دیدن در صورتی که این فیلم را باید مشاهده کرد!
خطاب به آن دسته از بینندگان که اشاره میکنن که این فیلم مواد مخدر را رواج می دهد باید عرض کنم اتفاقا این فیلم عواقب استفاده از مواد مخدر را دارد با صدای بلنددد به تماشاچی نمایش می دهد!
و اما در ارتباط با صحنه های پایانی داستان که بسیاااااررر فوق العاده بود باید بگم هزاران هزاران پارامتر در انتهای فیلم نهفته است، در واقع بمباردمان نکته های کلیدی بود!
من تجربه مرگ را بر اثر تصادف داشته ام و خودم این موضوع رو لمس کردم که در لحظه نزدیک به مرگ، تمامی خاطرات از ابتدا تا لحظه مرگ جلوی چشمتان در کسری از ثانیه به نمایش گذاشته می شود و حتی آنچه باید میشدی و نشدی و آنچه باید در زندگی که انتخاب کردی برایت اتفاق میفتاد و تو خودت نذاشتی و یا نخواستی که برایت رقم بخورد بهتون نمایش داده می شود ( تعبیر همان یوم الحسرت ) که در لحظات پایانی فیلم به نحو بی نظیرررری صحت این موضوع رو به تصویر کشیده است!
چند درصد از شما به سکانس های پایانی که اون عنکبوت دیگر کشته نشد توجه کردید؟
چند درصد از شما به تفاوت اینکه در سکانس های پایانی برادر عروس اومد توی زیر زمین و منظور صحت فکر کردید؟(برادر عروس در واقعیت اصلا زیرزمین نیامد).
چند درصد از شما به ۲ سکانس چشمان گاو توجه کردید ( رفت و برگشت) و منظور صحت رو فهمیدید؟
مثلا اینها میرفتن توی زیر زمین و پایین ترین نقطه برای اینکه برسند به اوج!!!!
در پایان فیلم های سروش صحت خاص و برای مردم خاص است ! مثل جهان با من برقص!
چند درصد از شما وقتی فیلم تمام شد منتظر موندید و به متن شعر موزیک آخر فیلم که انطبااااق بسیار زیادی با فیلمنامه داشت توجه کردید؟
چند درصد از شما به سکانس آخر و ترتیب ورود بازیگران از درب چوبی به دشت توجه کردید؟ (ترتیب ورود بازیگران معنا داشت).
البته می توان به مسئولین سینما خرده گرفت که هنوز فیلم تمام نشده نور سینما روشن و درب های خروج را باز کردند و این موجب شد آندسته از تماشاچیان که اشتیاق کمی برای فهمیدن منظور سروش صحت را داشته باشند این موضوع را متوجه نشده و دو مورد بالا رامشاهده نکنن!
مطالب و نکات در این فیلم بسیار زیاد است که در اینجا مجال بیان همه آنها نیست!
در پایان مجددا توصیه می کنم فیلم های صخت را باید مشاهده کرد و صرف دیدن کافی نیست!