فکر کنم تو بیمارستان جابجا شدم

به سختی، من تا گازو پاک نکنم پاکش نمیکنن ، دستشویی و حموم و.. هم همینطور همیشه دعواس الان بهتر شدن یکم من مامانم حتی اشپزیم نمیکنه، بار همه چی رو دوش خودمه از کلاس شیشم تا الان که بیست سالمه تازه کنارشم درس خوندم

شما که عقدی انشاالله زودتر میری سر خونه زندگی خودت....

تا اون موقع هم سعی کن مثبت اندیش باشی و موقع غذاپختن مادر کنارش نباشی ....

اگه بعدها تو زندگی خودت دیدی خیلی مسیله وسواس اذیتت میکنه می توانی مشاور کمک بگیری....

منم خانواده همسرم خیلی به بهداشت اهمیت نمیدن

اوایل خیلی اذیت بودم الان سعی کردم کنار بیام یعنی راهکار دادم به خودم

نه عزیزم اشکالی نداره نوش جان کن،گوشت چندبار قل خورده پخته،با خیال راحت بخور

مثلا دیدم که لیولنها رو آب میکشه اصلا با مایع و... نمیشوره!

لیوانهاسون همیشه کثیفه،الان خودم وسایل آماده میکنم لیوان خودمو میشورم

برای بچه امم از خونه می برم،آبش که تو قمقمشه،ظرف و قاشق بچگونه و سخصی داره اونو می برم

یا میوه ها رو نمیشوره فقط یه دور از آب میگذرونه! گل روشونه هنوز!!

من میوه هایی بچه امو می برم با مایع تمیز میشورم ،بشقاب و .. اسم میشورم میارم براش

و.....

فقط این دست نشستن هاشون درمون و راهکار نداره!!!

اره گلم خودت متوجه نمیشی اما درمورد همه ی مسائل وسواس و ی جوری شک داری، شک غیرقابل کنترل، خیلیامون عزیزم ب این چیزایی ک گفتی و یا خیلی چیزای مهم تر حساسیم مثلا قسمت دست نشستن پدر منم گاهی متاسفانه این طوره و من واقعااا چندشم میشه یا مثلا درمورد خرما مادرم معمولا خرمارو نمیشوره و من بدم میاد، اما درمورد همه ی مسائل حساسیت و چندش شدنم کنترل شده ست و توی زندگیم اخلال ایجاد نمیکنه منم ب شستن گوشت حساسم اما اگه همچین موردی پیش بیاد که خیلی وقتا  مثلا تو کمپ و پیکنیک و دور همی های دوستانه دیدم پیش اومده سریع ذهنم و میبرم سمتی کدخب رو آتیش یا اجاق حرارت میبینن و میکروباش از بین میرن و هیچوقت گشنگی نمیکشم یا به واقعی بودن پدرو مادرم شک نمیکنم، گلم اولین قدم اینه که اطرافیانت رو با ویژگیهای بد و متفاوت شخصیتیشون بپذیرید و مرحله ی بعد که خیلیییی مهمه اینه که ویژگیهای بدِ خودت رو هم بشناسی و قبول کنی و بپذیرید که مثلا فلان حساسیتم نسبت به نرمِ جامعه خیلیییی بالاست و باید کمش کنم