دیگه خسته شده از آسمون این شهر/ که به خاطر بی پولی فقر باید زندگی جونیم الکی سر بشه روی تخت / منی که به خودم قول داده بود یه روز بدون حرف سیاهی بحث قلم‌مو میگیره تو خودمو ثابت به آدامی نحس ولی الان مثل سگ دارم دور خودم میچرخمو هی میخورم قرص صد
مصراع دوم بی پولی و فقر رو بیار آخر که قافیه اش درست شه با مصراع قبلی
رپه؟ چرا مثل متن انشا نوشتی
خیلی جاها اصلا قافیه درستی نداره احساس کردم یه جاهایی حذف شده
اینجوری نوشتم دیگه دلم پره از آسمون این شهر / که به خاطر بی پولی فقر یه جون بریده داره زندگیشو الکی سر میکنه روی تخت بدون حرف سیاهی بحث هی میرزه اشک دستشو اروم هی میگیره روزه سقف از خدا میخواد دوباره یه لحظه بدون شرط بلندشع از جاش دیواره قلمشو بگیره تو دست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز