حالا پسر من ویشگون میگیره. مححححکم و رییییز.
ولی تو عصبانیت نیست. شوخی شوخی میگیره. فقطم آشناها. بچه های مردم یا غریبه ها رو اصلا.
اینم من خودم واقعیتش تو بارداری نمیدونم چه مرگم بود شوهرمو شوخی شوخی ویشگون میگرفتم. اونم عصبی میشد من میخندیدم.
حالا پسرم دققققیقا همون کار و میکنه.
جالبه من بعد زایمانم این کار از سرم افتاد. اما پسرم از دوسالگی اینطوری میکنه