زندگی با پلیسو دوست ندارم پر از چالشه،یه زندگی اروم و معمولی دلم میخواد
اونی که دوسش دارم
پست بعدیم نوشتم این فقط یه فرضه .. نه نیومده
در واقع من یکی رو دوست دارم اونم نمی دونه ولی چون فامیل هستیم احتمال میدم که بیاد .. شغلش هم آزاده به اندازه پلیس پرستیژ نداره خودشم آدم زیاد خوبی نیست یعنی با ملاک های من زیاد جور نیست ولی خیلی دوستش دارم 😑💔 فرضا اگه چنین حالتی پیش بیاد به نظر شما کدوم بهتره و آخرش پشیمون نمیشم؟
ببینین بدترین بهتر توضیح بدم ..
این دو تا از پسرای فامیل هستن و شما فرض کن دو تاشون اومدن خواستگاری..
اولی شغلش آزاده زیادم با ملاک های من جور نیست ولی خیلی دوستش دارم
دومی پلیسه و ملاک های منو هم داره ولی خب دوستش ندارم ..
اگه با ملاک هات جور نیست بیخیالش شو چون تو فقط به یه علاقه ساده و از روی ظاهر دچار شدی که حتی باهاش زندگیم بکنی با توجه به اینکه معیارهاتو نداره ازش زده میشی و اون علاقهه به کل از بین میره...
پلیسه هم باید اخلاق و رفتار اش خوب باشه و بهت علاقه داشته باشه...صرف پلیس بودنش کافی نیست
ی سوال چرا آدم کسی رو دوست داره که اصلا با ملاک‌های ذهنیش جور نیست؟
عزیزم عاقلانه فکر کن من ازدواج سنتی داشتم و الان عاشق همسرم هستم
بهترین معیار اخلاق و دین داریه کسی که دین داره به خیلی از اصول پایبنده و چهار روز دیگه نمیشینی شک کنی که توی محیط کار یا بیرون آیا با خانمی در ارتباط یا خطاهای دگه انجام میده یا نه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
19 ثانیه پیش
19 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز