مادرم روستاست اما خب توی بارداری و بعد از زایمان تا چهار ماه بعدش کمک بود نمیتونه دیگه خودشون کار دارن
مادرشوهرمم زیاد اهل کمک نیست منم بی خیالشون شدم
گفتم خدایا خودت کمک کن من از پسشون بر بیام از اون موقع هم کمک های خدا رو تو زندگیم واقعا حس میکنم چون صبر و حوصله رو میده به همه مادرا
دختر منم سوار نشد ولی خواستی بگیری از این محکما که جک یا ترمز دارن بگیر اون سبکا سریع برمیگرده خطرناکه
شوهرم تا یک هفته بود. ولی خب بچه اولمون بود هیچکدوم بچه داری بلد نبودیم. منم حال روحیم به شدت خراب بود. چون از وقتی سه ماهه باردار بودم مادرم افتاد در بستر بیماری. دیگه پسرم ۴۰ روزش بود مادرم فوت کرد. خیلی روزای سختی بود از شیرینی بارداری و شیرینی دنیا اومدن بچم چیزی نفهمیدم. همش غم و اشک بود. الانم شوهرم تا عصر سرکاره عصرم تا شب میره دانشگاه. باز من و پسرم همش تنهاییم. کل مسوولیت خونه خرید کارای اداری پخت و پز نظافت حتی دکتر بچه با خودمه. چون شوهرم از ۵ صبح میره خیلی خسته میشه.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز