چرا اینقد اتیسم زیاد شده

استرس فراوان خیلی تاثیر داره 

اخه انقد ک پرشور وانرژیه مامانم میگه دوست ندارم ک دارو بخوره و افسرده شه. ی لحظه اگه ساکت باشه هممون حالمون بده. وگرنه تو دورانه مدرسه بدون اجازه سوالارو جواب میداد،معلم شون تشخیص داد.یکی از پسرهمسایه ها دارو میخوره خیلی گوشه گیرهست.

پسرها مستعد تر هستن نه که کلا دخترها رو درگیر نکنه

خب وقتی رو ایگرگ باشه دخترا که ایگرگ ندارن

سه سال .مشکلات پوستی بخاطر الرزی 

سرفه نداره

نه

عزیزم 

عرض کردم بنظر میرسه کروموزوم ایگرگ بیشتر مستعد هستش.

نه که ایکس اصلا درگیر نشه

( یه مثالش اینه که دست راستت ، دست غالب شماست. اما میتونی با چپ هم مداد رو بگیری!) 

برخی تحقیقات میگن سندرم اوتیسم توی پسرها شایع تره که خب تفاوت جنین دختر و پسر صرفا داشتن کروموزوم ایگرگ هست

ژنتیک نیست چون اصلا هیچ آزمایشی نداره فقط جنبه روانی داره فقط ایکس شکننده هست که واقعیه و همه علائم اوتیسم رو داره اکثره اوتیسم ها فقط مشکلاته زیاده روحی دارن اضطراب شدید دارن هیچ نشانه ظاهری و ژنتیکی ندارن اکثرا قابل درمانن ولی سبک زندگی و جامعه و رفتارای بقیه مانع برگشتنشون میشه و بعد تبدیل به اسکیزو میشه الان تو دوره ای هستیم که بچه ها شدن موش آزمایشگاهی خیلی روانشناسا و کاردرمانگرا نه اینکه از قصد ولی چون مهارته زیادی ندارن و تو این زمینه حرفه ای نیستن دارن این مشکلاتو بیشتر میکنن 

مشکل اینه روانکاوی نمیکنن نمیان شرح حاله بچه رو بگیرن بر طبق اون شرح حال تکنیک بدن میان بر اساس علائم میخوان همه رو شبیه به هم درمان کنن مثله بیماریه جسمی باهاش برخورد میکنن دوتا آدم که افسردگی دارن نمیشه با یه تکنیک درمانشون کرد اینم همینه 

از جایی کپی پیست کردین؟ 

اوتیسم قطعا نقص در ژنتیک هست ولی اینکه مربوط به کدوم ژن ها میشه رو کاملا نتونستن پیدا کنن به همین دلیل در آزمایشات قبل از بارداری و زایمان کشف نمیشه

. و اینکه قابل درمان هم نیست دوست عزیز. 

فقط میشه با کار درمانی، رفتار درمانی و گفتار درمانی وضعیت شون رو بهبود داد. 

سندرم ایکس شکننده که کلا بحثش جداست🤔 نمیدونم چرا به اینجا ربطش دادین؟!

در مورد آخری هم‌که فرمودین، کودک اوتیسم نیاز به روانکاوی نداره. از روی پیشینه رشدی و رفتاری ، روی یک طیف ( با درجه خفیف تا شدید) دسته بندی میشن. دوباره هم عرض میکنم هیچ درمان قطعی دارویی یا رفتاری نداره این اختلال

شاید در موارد خفیف یا مثلا سندرم آسپرگر راحت تر بتونن زندگی کنن ولی باز هم از داشتن یه سری ویژگی ها محروم ان. 

نه کپی پیس نکردم تجربه شخصیمه چند سال درگیر بودم درمان داره همونطور که میتونه بدتر بشه میتونه بهتر بشه یا کاملا خوب بشه 

عزیزم بودن در کنار فرد عزیزی که اوتیسم داره و ما دوستش داریم خیلی سخته و شما حتما خیلی انسان قوی بودی و هستی.

متاسفانه برخی اطلاعاتتون دقیق نیست. امیدوارم در آینده روزهای خوب و آرومی رو سپری کنین

خوب شد  کاملا خداروشکر الان عادیه چون به کسی نگفتیم مطمئنم اگر گفته بودیم بقیه با رفتارشون مانعه خوب شدنش میشدن 

یه سر به پیج دکتر والا موسوی بزنید روش ذهن سازی حرف نداره اون جون و زندگیمونو نجات داد من وقتی بچم برچسب خورد قرص خوردم برا خودکشی و جنینمو از دست دادم از توی جهنم مارو بیرون کشید 

برای فرزندتون تشخیص قطعی اوتیسم رو داده بودن؟ 

خدا رو شکر که میگید خوب شده

احتمالا اگر هم اوتیسم بوده از نوع بسیار خفیف بوده

متاسفانه وقتی توی جامعه یه برچسب به یه کودک یا بزرگسال میخوره،  بقیه طوری رفتار میکنن که انگار جدا از اون هاست و محکوم تا ابد بار اون برچسب اختلال رو به دوشش بکشه. (بهش میگن استیگما)

آفرین به شما که اجازه ندادین فرزندتون شما رو با یک سری علائم قضاوت کنن