ترو خدا جواب بدید

نکته بعدیه مهم این بود که اول از همه که محیط هنرستان خیلیییییی دلباز تر از دبیرستان هستش و هنر تجلی روحت هست 

تو اونجا با عشق رشته ای که عاشقشی رو میخونی نه صرفا رشته ای که فکر میکنی بازار کار خوبی داره 

جدا از اون معماری در هنرستان اصلا امتحانات نهایی که سازمان سنجش طراحی کنه نداره و کنکور هم نداری و شرط معدلی 

درس های تخصصی ضریب هشت دارن و تو اگه درس های تخصصیت نمره بالایی بیاری درس های عمومی که ضریب دو دارن زیاد نمیتونن معدلتو پایین بکشن 

و راحت دانشگاه فنی پذیرش میشی 

من خودم خیلیییی راحت پذیرش شدم و ثبت نام کردم و قبول شدم و اصلا دغدغه کنکور و نهایی رو نداشتم 

مورد بعدی بازاره کاره معماریه 

اگه میخوای درامد خوبی داشته باشی الان پول توی نرم افزاره 

نرم افزار های اتوکد ، تریدی مکس ، رویت ، راینو و حداقل دوتا از این نرم افزار هارو بلد باشی رو هوا میزننت و درآمد نسبتا خوبی هم داره و تو در این مقطع میشی طراح معمار 

جدا از این میتونی دانشگاه تا کارشناسی ( لیسانس ) بخونی که چهار ساله 

بعد از اتمام کارشناسی تو باید دو تا سه سال ایجاد سابقه کار کنی و بعد میتونی برای ازمون نظام مهندسی شرکت کنی 

نظام مهندسی سه تا زیرشاخه داره ( نظارت ، طراحی ، اجرا ) 

تو برای هرکدوم که میخوای باید جداگانه ازمون بدی 

اجرا که میشه پیمانکاری و دنگ و فنگ زیادی داره اعصاب میخواد 

کارای هماهنگی با توعه 

مهندس طراح کیه حالا ؟ اونی که با همون نرم افزار ها طراحی کرده تمام جزئیات رو با این تفاوت که در این مقطع مهر نظام داره 

و در اخر مهندس ناظر 

نظام مهندسی خوددددش بهت پروژه میده و تو هر یکی دو هفته یبار میری یه ساعت چک میکنی نظارت میکنی بعد برمیگردی خونه و درامد مثبت ۷ داره تااااااااااا مثبت صد میلیون و دارای مهر نظام

و تو میتونی اصلا هر سه تا مهر امضا در تمام گرایش های نظام مهندسی رو با ازمون بگیری و محدودیتی نداره 

و وقتی مهر نظام داری یسری مزایا دولتی شاملت میشه ، خوده نظام مهندسی بهت کار میده و نیاز نیست دنبال کار بگردی ، بیمه های خاص دارن و سفر میری بهت از طرف سازمان نظام ویلا میدن ، پاداش سالانه داری و ازین جریانات

من که تازه دیپلم گرفتم فعلا قصد ادامه تحصیل دارم تا مقطع کارشناسی و طی مدت تحصیل هم میخوام نرم افزار هارو به صورت تخصصی یاد بگیرم

ببین من نمیخوام نظر خودمو تحمیل کنم خب من فقط دارم تجربه شخصی که داشتم رو میگم 

ما متوسطه اول که بودیم اکیپ بودیم و بعد انتخاب رشته همه مون پرت و پلا شدیم 

من و یه دوست دیگم رفتیم هنرستان من معماری اون حسابداری 

و یه دوست دیگم ریاضی 

ما تمام سه سال متوسطه دوم رو عشق کردیم هر روزشو با عشق مدرسه رفتیم چون عاشق رشته مون بودیم و جو هنرستان خیلییییی فرق داره با جو دبیرستان 

دوستم که نظری ریاضی میرفت جز دو ماه اول بقیشو با گریه می‌رفت و می‌گفت انگار هیچ هدفی ندارم و جو دبیرستان خیلی خشک تره 

ما سر کلاس های عملی مون می‌زدیم میرقصیدیم اهنگ میذاشتیم اما دوستم که نظری بود هر روزش سر کلاس های خشک و چرت بود 

در اخر من و دوستم که فنی بودیم خیلی راحت دانشگاه قبول شدیم اما اون دوستم پشت کنکور موند و بهترین روز های عمرشو صرف درس خوندن برای کنکور کرد 

من معتقدم کسی که هدف داره میره دنبال هدفش 

اما نود درصد کسایی که نظری میرن صرفا برای پز دادنه و میگن حالا میخونیم حالا کنکور میدیم تا ببینیم چی میشه چی قبول میشیم 

یعنی جسارت ساختن آینده رو ندارن میسپارن به تقدیر ببین چی و کجا قبول میشن تازه اونم اگه قبول بشن

معماری اگه ازاد کار کنی کاملاااااا بستگی به خودت داره و کار پیدا کردن سخته 

اما تو بعد از اموزش دیدن نرم افزار ها میتونی استخدام شرکتی بشی الان ۹۰ درصد ساختمان های بالاشهر حتماااا طراحی شدس الکی الکی که نمیسازن بره بالا 

بعد از اینکه عضو نظام مهندسی بشی هم خودم نظام بهت کار میده اصلا نیازی نیست که تو دنبال کار باشی 

کدوم شهر هستین ؟ 

شهر های بزرگ خیلی فرصت های کاری خوبی داره

همشهری هستیم که

معلومه که سخت میشه 

معماری کلی پروژه داری از بس درس های خودت بر نمیای وقت گیره 

چجوری کنارش حسابداری هم بری