فکر میکنم هیچوقت دیگه خوب نمیشم

حالا منم افسردگی دارم همش گریه میکنم از خواب بسختی بیدار میشم ‌ولی وسواس تمیزی دارم خونه و ظرفا همیشه باید شسته و مرتب باشه یعنی دوتا مشکل دارم نمیدونم چیکار بکنم تازه خجالتی و کم رو هم هستم زودم عصبی میشم 

چقدر منی

منم مثل شمام خیلی داغون تر 

چیزی ک شما ها میگین بازم‌آرزوی منه

همش دوست دارم بخوابم 

قلبم انگار کدر شده 

اضطراب و فکر و نگرانی 

اما بهم ریختگیم برام غیر قابل تحمله و وسواس دارم 

انگار هرکاری میخوام انجام بدم ۱۰۰۰ ساعت طول میکشه

اره منم همینطورم,واقعا دنیای اطراف برام تیره و تاریکه افکار خودکشی هم دارم قشنگ میدونم باید برم دکتر،فقط بفکر دخترم هستم که میبرمش پاساژ خودمم میچرخم وگرنه اصلا دل و دماغ ندارم

از اسم کاربریت حدس میزنم بخاطر عشق و ایناس … ای بابا خدا نکنه ی زمانی برسه بگی ای بابا بخاطر عشق انقد غصه خوردم کاش الان دردم همونقدر بود …

چند سالته شما؟بچه هم داری؟م

نه این ک دائم خیانت میبینم کوچیک ترین مشکلمه

هیچوقت به خودکشی فکر نمیکنم چون واقعا ادم نمیدونه بعدش چی قراره بشه 

اگه خیلی بد باشه و دیگه نشه کاریش کرد چی و به خانوادم فکر میکنم نمیخوام هیچوقت بخاطر من زجر بکشن 

ولی به این فکر میکنم که از همه چی دست بکشم و برم تو تنهایی خودم …

نه بچه ندارم 

۲۸

عزیزم 

امیدوارم که همه ی گره های زندگیت دونه به دونه باز شه و اونقدر قوی بشی که بگی اره من بودم که همه ی اینارو پشت سر گذاشتم 

من ک دوست دارم ولی مگه فکرای گوهم میزارن 

بخدا بمیرم راحت بشم الهی

نه عزیزم اینو نگو 

خیالت راحت هممون میمیریم و دیگه هم قرار نیست زندگی کنیم و همین ی باره 

شاید ما خیلی این دنیای پوچو جدی گرفتیم و خودمونو اذیت میکنیم وقتی حتی نمیدونم ی لحظه دیگمون هستیم یا نیستیم 

اگه هرروز فکر کنیم فردا قراره بمیریم شاید خیلی چیزا بی اهمیت میشد … نمیدونم 

اهان،منم ۲۸سالم،یه بچه دارم،همیشه ته مشکلاتی که دارم و گریه و بدبختیم فرداش باز سرپا شدم بچمو بردم پارک بهترین خوراکی و پوشاک براش خریدم دلشو شاد کردم که تو این دنیا کسی بشه حداقل اون مثل من نشه تنها و افسرده