۲۰ سالمه خیلی دوست دارم ازدواج کنم زندگیم یکنواخته چیز خاصی نداره از پدرو مادرمم خوشم نمیاد و باهاشون کلا حرف نمیزنم و توخوابگاهم
میرم خونه همش تواتاقم خوشم نمیاد از خونوادم
دوست صمیمی هم خوشم نمیاد ازشون چون دروریی دیدم ازشون اونا هم بدرد نخورن
دوست پسر هم معلوم نیست تهش چیه پس میمونه ازدواج هعی ازدواج خدا کنه ازدواج کنم با آدم درست
چقد دلم میخواد
درسته پدرم آدم خوبی نیست ولی مرد خوب وجود داره معتقدم
قیافه و قدم خوبه ولی پدرومادرم آدمای فقیر وگوشه گیرین بخاطر همین نشده خواستگار داشته باشم یا اگه باشه قبلنا بود بخاطر کنکور و سن کم قبول نمیکردم الان هم دانشجو معلمم