من ۲۴ سالمه
هیچ دوست ندارم خواهر هم ندارم دائما تنهام
بیرون هم نمیتونم تنها برم ایسنتاگرامی چیزی هم ندارم تو عمرم کافی جایی نرفتم این ها البته مهم نیس
قیافم بده خواستگار ندارم
ی دوسپسر ۴ سال پیش داشتم ک دیگ قید دوستی رو زدم
سه روز تو هفته میرم دانشگاه سه روز میرم سر کار بعدش روزی ۷ ساعت درس میخونم کنکور قبول شم ک خدایی قبول نمیشم میدونم
اخلاقم هم از همه بیزارم اولش از مادرم بعد از بقیه از پدرم
نماز هم نمیخونم ک خدا هم با من باشه
هیچی ب هیچی فقط میخوام ارشد قبول شم برم نمیدونم
گاهی هم از عند دعوا درست میکنم تو خانواده ی مادرم احساس میکنم حالم خوب میشه ایرادم همینه
دیگ اینکه همین هیچی
