آنان که علی را خدا پندارند
کفرش به کنار عجب خدایی دارند
****
گویند علی میزده صد وصله به کفشش
ای کاش دل خسته ی من کفش علی بود
****
شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی.
هر لحظه به دام دگری پابستی؛
گفتا؛ شیخا، هر آن‌چه گویی هستم،
آیا تو چنان‌که می‌نمایی هستی؟
****
هم دعا کن گره ز کار تو بگشاید عشق
هم دعا کن گره ی تازه نیفزاید عشق
فقط اونجا که فروغ میگه:
گرچه در پرنیان غمی شوم
سال ها در دلم زیستی تو
آه،هرگز ندانستم از عشق
چیستی تو
کیستی تو
تو مرا ياد کنی يا نکنی، باورت گر بشود گر نشود حرفی نيست؛
اما نفسم می‌گيرد، در هوايی که نفس‌های تو نيست..
من شاهد نابودی دنیای منم...باید بروم دست به کاری بزنم
در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
میرسم با تو به خانه از خیابانی که نیست
...............
پنهان اگرچه داری
چون من هزار مونس
من جز تو کس ندارم!
...پنهان و آشکارا
زمانی که دوستم مرا ترک گفت
به خورشید نگاه کردم
تا اشک‌هایم را خشک کند.
خورشید گفت:
«جان خورشید.
دلتنگ نباش.
دوستت هر کجا برود
من می‌بینمش
او هم حتمن
رو به من خاهد کرد
تا اشکهایش را خشک کنم.
جان خورشید.
به من نگاه کن.
فکر می‌کنی من این‌میان
پیوند خوبی نیستم.»
زمانی که هر دوِ دلها می‌شکند – بیژن الهی – دفتر جوانی‌ها
پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند
بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند
همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجزو نا توانی می کند
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز