خواهش می کنم غر نزنید و درکم کنید.
الان هفته ۸ هستم.واقعا هم واسم فرق نمی کنه حتی اگه پسر هم داشته باشم دوستش دارم و دوست دارم سالم باشه.اما نمیدونم چرا استرس اینو گرفتم تو ان تی جنسیت رو بهم بگه و بگه پسره.انگار الان آمادگی ندارم بدونم و میخوام آنومالی بفهمم که مطمئم تر باشم و ترس از شنیدن جنسیتش دارم.
از طرفی هم کنجکاوم حتی احتمال دادن در ان تی هم بشنوم.چرا اینجوری ام؟😁چکار کنم این فکرا از سرم بپره؟😂
