دخترم پیش دبستانی نمیره

هروقت خواست ببرش

در هفته دوبارم بره کافیه

هی بیشترش کن یهو میبینی هر روز رفت

عجله نکن خسته نشو دعواش نکن فقط با مهربونی

هزینه کردی که عادت کنه دیگه بعضیا اینجورین

فقط ارامش

برچسب بگیر بده به مربیس بگو هرروز موقع خداحافطی یکی بده بهش

مثلا بگه دستت رو بیار به کسی نشون نده این فقط جایزه تو هست بعد بده به دستش

بچه ها باهمین چیزای ساده جدب میشن

سعی کنید با بقیه مادر ها ارتباط بگیرید تا یه جوری بچه هاتون باهم دوست بشن شاید اینجوری بمونه سر کلاس

خب اون مدرسه هست معلم باهاش حرف میزنه بچه ها رو میبینه خیلی فرق داره
یک سال بزرگتر شده. شما و همسرتون هم جو خونه رو تغییر میدید به مدرسه و درس و این داستانا خودش کم کم همراه میشه
ولی بنظرم کلاس ورزشی مورد علاقه بذاریدش یا کلاس هنری..روش باز بشه

الان چطوره؟ میرین مدرسه میشینین؟ از روش های تشویقی استفاده کردی؟

فقط اشتباه نکنی به زور اونجا بذاریش بیای بیرون وقتی گریه می‌کنه همینطوری آروم آروم ازش دور شو مثلا زمانشو کم کن فاصلتو بیشتر کن 

جایزه هم یادت نره

اوه اره اینم حرفیه..

خیلی سخته نمیدونم کی عادت میکنه

یک روز گذاشتمش اومدم خونه انقدر گریه کرده بود که حد نداره

تاپیک اخر من همین صبحی زدم🥲

ندیدی بچه هایی که کلاس اول یه ماه اول هر روز گریه میکنن دنبال پدر مادرالان نبره استرس میگیره مدرسه رو چون اجباره

فقط دختر شما نیست من پایه اولم ی دانش آموز روزای اول اوکی بود چهارشنبه بعد ی هفته یادش افتاده ک باید گریه کنه دنبال مامانش

دوتا دانش آموز دیگم هم همیشه ساعت اول گریه میکنن بعد کم کم عادت میکنن

در هر صورت کوتاه نیاید که عادتش بشه

محکم بایستید و بگید که باید بره

الانم همینه من فکر کردم خوب شده بدتر شده یک هفته اول با خوشحالی رفت هفته دوم داره گریه میکنه حتی معلمفت تو کلاسم گریه میکنه 🥲

الان عادت نکنه کلاس اول هم همین اوضاعه، امسال سه تا دانش آموزم همچنان بعد دوهفته ساعتهای اول برنامه گربه دارن

میدونید چرا بچه ها اینجور شدن چون سن مدرسه از هفت سال شده ۶سال وبچه هم باید ۵سالگی بره پیش دبستانی

درستش اینه که از هفت سالگی آموزش شروع بشه بچه های این زمونه باید از سن خیلی کم آموزش رو شروع کنن وباعث میشه خیلی بهشون استرس وارد بشه