کوتاه بیا بشین بچت رو بزرگ کن
شهرستان هم خبری نیست
بشین منطقی با دخترت حرف بزن بگو منو میخای باید بریم شهر پدری من،اگه نمیای باید بمونی پیش پدرت،
فعلا دخترتو پیش پدرش بزار
وقتی ۱۸ سالش شد خودش دیگه حق انتخاب داره
به خدا من مهرم نمیخام. حاضرم تو زیرزمین زندگی کنم دخترم نمیاد شهر دیگه. وگرنه بخدا میبردمش. من پول نمیخام. خانواده منم پول ندارن همین شده چوب تو سرم. مدام بهم میگه ننه ببا گدا. دلم سوخت از گداها زن گرفتم.
وضعش عالیه. همینو همش میکوبه تو سرم. پشیمونه که زن بی پول گرفته. فکر میکنه چون پولداره من باید لال باشم و هیچی نگم. تازگی فهمیدم با دوستاش رفته سفر مجردی. من ناراحت شدم قهر کردم حالا میکه برو گمشو ظلاق لیاقت منو نداری. بهم توهین میکنه.
فکر نکن که بری فکرت راحت میشه و نفس راحت میکشی و ...
نه بدتر روحت و فکر و ذهنت میمونه پیش دخترت و نمیتونی راحت و آسوده زندگی کنی
سعی کن بخاطر دخترت بجنگی و درستش کنی
از این اختلافا تو زندگی هممون هست یا یه مدت بوده ، زمان میگذره و همه چی رو درست میکنه
ولی درکل اگه میتونی طلاق عاطفی بگیری یعنی کار به کارت نداشته باشه و فقط بخاطر دخترت بمونی . چون اینجور که میگی مادرو پدرت تو خونه کوچیک مستاجرن که نمتونن خرجتونو بدن،نتونن خرجتم بدن ،پشتت نیستن،پشتت نباشن هم درهمون حد که الان از حرفای شوهرت اذیتی اونحا از حرفای پدر مادر و خواهر برادر ناراحتی.
لااقل میمونی که اسم پدر سر بچت باشه.
تونستی راضیش کن یه خونه برا تو و دخترت اجاره کنه،خودت سرکاربری
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز