خیلییییییییییییییییییییییییییییییییییییی دلم گرفته . نمیدونم چرا مخصوصا غروبها وقتی میخوابم یه حس تنهایی وحشتناکی بهم دست میده و انگار که یکی داره قلب منو فشار میده . دوست و رفیقی هم ندارم و فامیل و اشنایی هم ندارم و خواهرم ندارم. خودمو دایم با ادمهای دیگه مقایسه میکنم . مثلا دلم میخواست پزشک بشم و نشدم هربار هرپزشکی مییبینم تاعمق جونم از حصرت اتیش میگیره یا مثلا الان جدیدا میگم کاش مهامندار میشدم نمیدونم دوسش دارم یا نه ولی از این جهت که با ادمهای سطح بالا ارتباط میگیرم و اشنا میشم دوست دارم خودم کارمند هستم و درامد تقریبا 20 دارم کار تکرراری و ورزمره با ادمهای تکراری و حرفهای تکراری . 35 سالمه ولی اصلاااااا نمیدونم چی میخوام و چی دوست دارم و هییییییییییییییییچ وقت کاری نداشتم که بگم من عاااااشق کارمم خداروشکر میکنم شغل دارم ولی هیچ وقت عاشق کارم نبودم و نیستم ازش لذت نمیبرم فقط حصرت میخورم و میگم کاش این کار میکردم و کاش اونکار ولی اصلاحوصلهی هیچی ندارم و انگیزه ندارم و نمیدونم اصلا چی دوست دارم یا نه البته در زمینه ی شغلی واقعا سردرگم. حس میکنم کارمندی نه منو به جایی میرسونه نه استعدادی ام شکوفا میکنه و اینکه اصلا استعداد چی دارم و به چی علاقه دارم رو نمیدونم . تمام اطرافیانمون و اقواممون میبینم شادترینن توی کارشون و هر ماه دارن ارتقا پیدا میکنن این فکرا عین خوره روحمو داره میخوره و منو به بی رمق ترین ادم تبدیل کرده حتی میرم دکتر میگم کاش منشی بیمارستان بودم و.. خودم کام مالیه توی یه شرکت سرمایه گذاری بورسی هستم
بیا بغلم
وای چقدر تو منی تمام حرفاتودرک میکنم منم احساس پوچی میکنم
حسرت نداشته باش
همین شغل شما آرزوی خیلیاس
حتما مجردی؟
نمیگم شوهر کل زندگیه و اینا
ولی وقتی یه پیزی به وقتش اتفاق نیفته
همیشه حس اینو داری انگار یه چیزی سر جای خودش نیست
خب تراپی برو
با خودت دوست نیستی که اینجوری شدی .
حس میکنم عزت نفست خیلی اومده پایین. عزیزم. مقایسه نکن هیچوقت. آرامشو ازت میگیره.
راجب کار هم بگم اینو من حس میکنم مهم نیست شغلت چی باشه. تو هر شغلی به اون روزمرگی میرسی مگه یه سری شغلای خاص. و خیلیااااا کارشونو دوست ندارن. درصد کسایی که کارشونو دوست ندارن خیلی بیشتر از کساییه که دارن. و این لزوما چیز بدی نیست. خیلی وقتا آدما وقتی میرن دنبال علاقه میبینن درآمدی نداره و تازه پشیمون میشن.
کلا قیاس کردن باعث بهم زدن آرامش میشه بعد نداشتن دوست آرامش میگیره ازآدم
منم خیلی دلم گرفته😞امروزروزتولدم بودشوهرم حتی ی تبریک خوش وخالی نگفت امروزم نرفته سرکارمیدونس تولدم کادونخاستم میتونست ی تبریک بگه دلم شکست مجردبودکسی بم تبریک نمیگفت باخودم میگفتم شوهرکنم شوهرم بهم تبریک میگه ولی دریغ ازتبریک ساده 🥲ولی من براتولدش همه کارکردم😞😞