کاش دخترا رو هم مثه پسرا بار میاوردن

خب توی محل کار میشه یاد گرفت 

مثلا من با کارگری تو کارگاه خیاطی و فضولیه زیاد و سعی در یادگیری ،  خیاطی رو یاد گرفنم و اگه یه روز بخواد تولیدیه لباس بزنم یه تجربه ای دارم میدونم از کجا باید پارچه عمده بخرم و از کیا سفارش بگیرم. 

یا با تدریس تو اموزشگاه زبان که انگلیسی یاد میدادم 

تایم استراحتم کتابای اسپانیاییه تویه کتابخونه ی اموزشگاه رو میخوندم و از تیچر اسپانیاییه اموزشگاه کمک میخواستم و کمکم اسپانیایی هم یاد گرفتم. ـ

دقیقا درسته که باید اول مهارت یاد گرفت بعد کار کرد ولی من میگم وقتی یه مهارتو حتی در حد کم یاد گرفتی نترسی و با همون مهارته کم کار کنی،  کمکم تو کار مهارتت زیاد میشه. 

ولی اینکه بذاری اول یه عالمه به مهارتات اضاف کنی بعد بری سر کار ادم به خودش میاد میبینه اونی که از اول رفته سر کار الان کلی بارشه ولی منی که درس خوندم اندازه اون کار بلد نیستم 

خب من از بچگی تا سن ۱۸سالگیم به طور حرفه ای نقاشی سیات قلم و رنگ روغن رو یاد گرفتم و کار کردم. 

زبان انگلیسی کار کردم و ایلتس ۷ گرفتم 

مدرک نازک دوزیه خیاطیمو بیست سالگی گرفتم البته

 دوره ی فتوشاپ و ایلاستریتور شرکت کردم. 

الان خیلی مهارت دارم. 

ولی ۱۵، ۱۶ سالگی تو هیچ کودومه اینا حرفه ای نبودم که بخوام ازشون کسب درامد کنم. 

رفیقم رفت ناخن کار شد.  یکی دیگه رفت فروشندگی و چند سال بعدم برا خودش مغازه باز کرد. 

میخوام بگم من همه فن حریفو هیچ کاره شدم. 

ولی دوستام یه فن حریف و یه کاره ای شدن. 

من الان تازه میخوام با لیسانس شروع کنم تو رشته م کار کنم 

ولی اونا از قبل از دیپلم کار کردن رو شروع کردن و الان از منه لیسانسه ی هم فن حریف بیشتر درامد دارن 

اتفاقا من برا همینم خوندم رتبه ی کنکور ریاضیم شد ۸۴٠ منطقه دو ـ

متاسفانه فرهنگیان قبول نشدم درحالی که دوستام بدون سهمیه ایثارگری با رتبه های شیش هزار و سه هزار فرهنگیان قبول شدن ـ

از اونجا بود که از درس متنفر شدم. 

زده شدم 

تو دانشگاهمون رتبه ی پنج کنکور ریاضی میگفت شهرسازیه دانشگاه تهران میخواستم ولی قبول نشدم :)  و رشته ای قبول شده بود که جزو اولویتای اخرش بود. 

مملکتی که توش معلوم نیست چه پارتی بازیا و خطاهای سیستمی نمیشه که تلاش جوونا رو تباه کنه.  و توش دلال ها دارن چند برابر معلم ها و استادهای دانشگاه پول در میارن انگیزه ی ادم هم میره به سمت دلال شدن. 

چون تو این مملکت کاسب و دلال زندگیه راحت تری دارن تا افراد تحصیل کرده که روز به روز به فکر افزایش مهارتاشونن. 

البته خیلیا هم به حقشون رسیدنا. مثلا رتبه ی دو سه هزار واقعا حقشه معلمی قبول شه ولی خب ۸۴٠ همحقش بود ولی نمیدونم چرا تو مصاحبه ردم کردن. 

شاید اگه دوباره کنکور میدادم میشد ولی خب جوونیمو از سر راه نیاوردم که یک سال هم دوباره پشت کنکور بمونم رفتم مهندسی نساجی خوندم که واقعااا عاشقشم 😍