همسرم به مادرش(مادرشوهرم) خیلی بی احترامی کرد

ماهم طبقه بالاییم گاهی وقت فقط میگم جونموبردارم و برم ی دعوای حسابی کنم کل حرفای دلموبزنم بچموبردارم برم ولی متاسفانه ن شرایط ازاینجارفتن هس ن شرایط طلاق هس ن بچمو بهم میده تازه خودمم بچه طلاقم هیچکس برا جداشدن پشتمم نیس😅

نگفتی  این وسط حف شوهرت چیبوده همش میگی بچه ها دعوا کردن خب شوهرت چی میگه این وسط

مقصر اصلی مادرشوهرت بوده، اول اینکه حق دخالت تو امور بچه های شما رو نداره. دوم پشتیبانی بیجا از دختر کوچیکتون کرده و در آخرم که با دختر بزرگتون بد رفتار کرده

شوهر من بود خیلی بدتر عصبانی میشد. البته مادرشوهر من خیلی مظلومه وقتی بچه هاش عصبانی میشن زود کوتاه میاد

هواسشون نبوده ؟ سعی کنید به بچه دروغ نگید.بچه متوجه میشه .

راستشو بگی دخترت اوکی میشه.من فردا همه نظرات رو میخونم تا یه چیزی دستم بیاد.

چه مادر عاقلی هسی👌👌👌

دعوا کردن ک کردن ترس و لرز نداره اتفاقا خیلییییی خوب شد

دیگه تو تربیت بچه هات دخالت نمیکنه

بی شعور اونه که سر مادرش داد بزنه.اگه واسه شما معمولیه دیگه بحثش جداست

ببخشید شما روانشناس هستین؟ با توجه به این چیزی که گفتین پس کار خانومایی که بدی خانواده شوهر و شوهر رو پیش بچه ها میگن و به اصطلاح درد و دل میکنن هم اشتباهه. درست میگم؟

عزیزم من آموزش زیاد می بینم  ، قطعا اشتباهه ، بچه چیزی به معنا و مفهوم جدایی والدین توی ذهنش نیست پدر مادر رو چسبیده به هم تصور می‌کنه پس وقتی والد درددل می‌کنه بچه دنبال مقصر میگرده و متاسفانه فقط خودشو پیدا می‌کنه 

ما اگر بخوایم گریه کنیم  ناراحت باشیم توی خودمون باشیم بدون کلمه ای حرف بچه فکر می‌کنه مشکل از اونه چه برسه به اینکه درد دل کنیم باهاش 

قرار نیست خودمون رو سانسور کنیم و هوش هیجانی بچه رو بیاریم پایین ، نه ولی لازمه به بچه اطلاع بدیم که موضوعی که منجر به ناراحتی شده بخاطر اون نیست و نیاز نیست بچه رو در معرض جزییات قرار بدیم مگر اینکه واقعا قصد طلاق وجود داشته باشه که مفهوم طلاق رو باید به شکل اصولی به بچه منتقل کرد نه اینکه با درد دل به بچه آسیب وارد کنیم 

 آسیب درد دل کردن پیش بچه ها بسیار زیاده یکی دو تا نیست 

اگر والد بدترین والد هم باشه هرگز نمیتونه از والد اون بچه بودن انصراف بده همیشه پدر یا مادرش میمونه پس اینکه به بچه بگیم مثلا پدرت فلان کرد بهمان کرد فروپاشی شدید روانی براش به وجود میاد و حس امنیت روانش به شدت به هم می‌ریزه دچار اضطراب میشه خشم ایجاد میشه براش 

و متاسفانه قطعا بین این دو تا موردی که میگم یکی رو انتخاب می‌کنه 

فرضا مادر از پدر پیش بچه ها درد دل می‌کنه 

یا بچه بخاطر ضعف شخصیتی مادر ازش متنفر میشه و نسبت بهش خشم پنهان پیدا می‌کنه و برعکس شبیه به همون والدی میشه که قدرت دستشه چون مغز بچه برای بقا تلاش می‌کنه و سعی می‌کنه سمتی بایسته که بقای خودش رو تامین کنه و ناخودآگاه این کار رو می‌کنه 

یا می‌ره توی غالب ضعف و شبیه همین مادر ضعیف میشه 

بچه برای درد دل کردن مناسب نیست مغز بچه نباید سطل آشغال افکار والد بشه و در معرض این خشونت جدی روانی قرار بگیره