قرار بود با همسر سابقم مهاجرت کنیم فرانسه
حدود ۵سال پیش
شرایط‌مهیا بود
اصلا یهو زندگی من نابود شد و تمام زحمات به باد رفت
و جدا شدیم
چیزی از زندگی سابقم نپرسین لطفا
مشکل حای دیگس
الان فکر مهاجرت ولم نمیکنه ناراحتم
برنامه هام خراب شده همش میگم کاش سنم کم بود تنها میرفتم
۳۱سالمه باید تحصیلی برم و اضللللا هیچ مدارکی‌اماده نیست
دفعه قبل قرار بود با پول و با دعوتنامه بریم
افسوس میخورم که اینجام و عصبی ام
حالا فرانسه چی داره کاش دغدغه منم مثل تو بود خوشبحالت واقعا
انشالله به آرزوت برسی وکارهات درست بشه ومهاجرت کنی
به نظرم عصبی نباش بذر مهاجرت تو دلت کاشتی هر جور شده میری پس حرص نخور بجاش تلاش کن مدارکات رو آماده کن
ذوقشو داشته باش سی و یک که سنی نیست خودتم وابسته اون آدم نکن قرار بوده تو تنهایی بری پس تلاش کن تلاش کن تلاش کن
برا خودت دغدغه تراشیدی
حالا مثلا تو شنکنجه و خفقانی؟
از چی میخوای فرار کنی؟
به کجا؟
هیچ کجا بهشت مطلق نیست
خیلی شانس آوردی که فکرش افتاده تو سرت مهمم نیست که با اون آقا نرفتی چه بهتر میری فرانسه یهو دیگه همونجا هم ازدواج میکنی و خیلی خوشبخت میشی و تازه میفهمی کار خدا حکمت داشته
تنبلی نکن مدارکتو حاضر کن و پیگیر شو
فکر کنم کافیه زبان انگلیسی رو یاد بگیری بعد با کیس دانشجویی بری البته من کشور دیگه ای رو می دونم فرانسه رو نمیدونم
