این کار که میخوای انجام بدی خیلی سخته ، الان اجازه کار کردن داری؟رشته تحصیلی چیه؟مهارت داری؟
تنها راهش اینه بمونی تو خونه و قوی بشی
یعنی ساعت ۹ شب بیا خونه و بگو من ۳۱ سالم شده دیگه میتونم مراقب خودم باشم
ولی بی احترامی نکن با احترام حرفتو محکم بزن
بگو اینکه تا الان شوهر نکردم دلیل بر این نیست تحت کنترل شما باشم
و کم کم تو خونه پدرت برو دنبال یک حرفه ای حالا یا سرکار مرتبط با رشته تحصیل یا یه هنر یاد بگیر ناخن مژه میکاپ شنیون کم کم به در امد برس از الان شروع کن برای ۵ سال بعد خودتو تو شرایط بهتر تصور کن از خودت به در امد عالی برس و اگر نخواستی ازدواج کنی تو ۳۵ سالگی ۳۶ سالگی که دیگه تو حرفه و کارت موفق شدی بزن از خونه بیرون و مستقل زندگی کن اگرم عادت کردن به کارای تو که تو خونه پدرت بمون و منظورت از تبعیض چیه چه رقتارایی دارن مگر ؟
کی گفته قراره برم طعمه بشم؟
من اینجا پرسیدم ببینم کسی تونسته خودشو از این شرایط نجات بده؟ یا راهی داره؟
بعدم مگه چند بار زنده ام و چند سال جوونم که بشینم یه جا و بی حرمتی ببینم و ۴۰ سالگی حسرت بخورم بگم کاش اون موقع واسه خودم کاری کرده بودم.
احسنت با این برخوردت
گلم بنظرم هیچ جا نرو
این راهش نیس
پاشو نماز شب بخون
باید بری درخونه خد. هر روز با امام مان صحبت کن چون صاحب ما هست گریه کن هر چفدر هم میتونی صلوات هدیه کن به امام زمان. دیر یا زود یک راه منطقی تر مید میش پات. در بنبستها باید رفت در خونه خدا .
کاش بتونی هنری چیزییاد بگیری یا سر کار بری. خدا قادره ولی از خونه بابات جایی نرو
تو رو خدا الکی برا کسی نظر ندید
فقط یه بُعد قضیه رو نبینید
ممکنه با حرف شما تو ابهام بیشتری بیفته
بیشتر اسیب ببینه
بعدم استاتر ناراحت نشو اینایی که بهت میگن خونه پدرت تحمل کن بخاطر این نیست که تو رو درک نمیکنن ما فقط میگیم جامعه خیلی بدتر از اونی هست که فکر کنی تنها و بی حمایت بری یه شهر دیگه خیلی باید گرگ باشی بتونی وگرنه کسی قصدش توهین بشما نیست
