بعد دخترم بعضی وقتا مثل موقع رقصیدن هی بپر بپر میکنه رو نوک پنجه راه میره فوقالعاده هم شیطونه؛اینا ممکنه علایم پیش فعالی هم باشن😥همه هی میگن بچت حرف نمیزنه نگرانش نیستی چیزیش نباشه
پسر من دوسال و هفت ماهه بود که تونست جمله بگه...
دکتر گفت مشکوک به اتیسمه.بیارش تست بده.ولی نبردمش...در هوضش با یه روانپزشک دیگه صحبت کردم از آشناها.گفت من اتیسمی زیاد دیدم.این اونجوری نیست.در ضمن اتیسم بعد از شه سالگی بررسی میشه
راهکار حرف زدن بچه.پیش بقیه ی بچه ها بودن و تلویزیون ندیدنهههههه❌❌❌❌
برادر زاده من مشکوک یه اوتیسم بود ولی نگهش دلشتن والان ی پسر سالم و شادابه
عزیزم من رفتم تمام تاپیک های شما رو خوندم
با اینکه خوندم الان به شدتتت وسواس اوتیسم گرفتم و دارم نابود میشم ولی واقعااا باید بگم پسر شما هیچچجج مشکلی نداره
اصلا برام خیلی عجیبه که انقد استرس دارین
وقتی اشاره رو یاد گرفته چرا از این گزینه به عنوان علامت یاد میکنی؟؟
خب بالاخره یاد گرفته دیگه حالا کمی دیرتر،بچه های اوتیستیک به همین راحتی اشاره رو یاد نمیگیرن به هیچ وجه
در مورد کلماتی هم که میگه اصلااا قرار نیست تو این سن درست تلفظ کنن
واقعاااا پسرت هیچ مشکلی نداره بخدا
بخاطر بیماری احتمالی یک بچه،بچه دیگه ام رو بخاطر بیماری احتمالی از بین نمیبردم....
اون بچه الان جون داره ،روح داره،قلب اش میزنه،جنسیتش مشخصه
سقط جنین یا کورتاژ با زنده زنده تکه کردنه فرزنده بزرگتر ات هیچ فرقی نداره
هرچند من مطمنم که پسر ات سالمه
سلام عزیزم.وسواس رو کنار بذار راه من رو نرو ...طبق گفته ی دکتر فیلی روانپزشک مورد تایید بهزیستی بچه ها از نه ماه تا چهارده ماه فرصت دارن اشاره به دور و اشیا رو انجام بدن.بدون آموزش.ینی ذاتی هست و جهت برقراری ارتباط و داشتن توجه مشترک این مهارت در بچه شکل میگیره.حالا هر بچه ای که دیرتر به این مهارت برسه یا اصلا نرسه نشونه ی تاخیر و اختلال هست که حالا میتونه هرنوع تاخیر رشدی باشه منجمله اتیسم.
رسیدن به جملات دو کلمه ای بعد از دو سال و گفتن کلمات ساده مثل مامان بابا بعد از یکسال هم از نشانه ها هست.ینی صرف اینکه بچه به مهارت رسیده نمیشه گفت دیگه مشکلی نیست...
اممممما یه اما ی بزرگ اینجا هست اینکه فرق هست بین بچه ای که در 16ماهگی به اشاره میرسه و اونی که در سه سالگی با کمک کاردرمانی میرسه.این دو بچه اگگگگر هر دو در طیف باشن جاهای مختلفی از طیف هستن و اون 16ماهه احتمالا حتی بدون پیگیری خانواده هم به سطح مطلوبی از کلام و توانایی خواهد رسید.
به همین دلیله که تعداد زیادی از بچه های سطح یک اتیسم تا قبل از دبستان حتی تشخیص دریافت نمیکنن چون فاصله ی قابل ملاحظه ای با بچه های تیپیکال ندارن.
یعنی الان پسر شما و پسر من که تا ۱۴ ماهگی اشاره نکردن باید بگیم صد در صد اوتیسم هستن؟یا یه نوع اختلال دیگه؟
اخه تمام روانپزشکا میگن اوتیسم مجموعه ای از علامت هاست نه تک علامت
گلم میشه بگی پزشک برای پسر شما چه تشخیصی دادا؟؟
یعنی الان پسر شما و پسر من که تا ۱۴ ماهگی اشاره نکردن باید بگیم صد در صد اوتیسم هستن؟یا یه نوع اختلال دیگه؟
اخه تمام روانپزشکا میگن اوتیسم مجموعه ای از علامت هاست نه تک علامت
گلم میشه بگی پزشک برای پسر شما چه تشخیصی دادا؟؟
نه ممکنه تاخیر باشه تاخیر رشدی ولی اینجوری گفتن بعد از اونم من چندجا خوندم دیدم درسته...
تشخیصی نذاشتن.تو سن کم نمیگن دقیق.میگن تاخیر.تا بگذره زمان و دقیق متوجه بشن چون زیر سه سال نمیشه برچسب زد به راحتی به بچه ها.
اون مجموعه ای از علامت ها هم دقیقا درسته.با یک علامت نمیشه گفت بچه ای تو طیفه.
این برزخ از همه چی بدتره ادمو فرسوده میکنه...
راستش هرچی هم بخوام عاقلانه و منطقی جواب بدم مطمئنم تصمیم توی شرایط ممکنه خیلی فرق کنه با تصمیم با تصور و اگر و اما
سقط اون بچه وقتی بزرگ بشه انقدر از اطرافیان حرف میشنوی یا اون بچه بنده خدا میشنوه که یه حالت برزخه لعنتی
یعنی اوتیسم با سونو مشخص نمیشه؟
خواهرم یه پسر داشت همه میگفتن اتیسم . باردار شد ناخواسته. نگهش داشت . دخترش ب دنیا اومد انقدررررر تو بازی کردن تو حرف زدن تو تمام ارتباطات کمک این پسر کرد ک اندازه نداشت . بعدم فهمیدن این بچه اصلا اتیسم نبوده . تو دوران کرونا خونه نشین بوده تاخیر رشدی داره . هزاران بار شکر ک سقطش نکرد . خودت نمیدونی دوتا بچه با فاصله کم چه نعمتیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز