به حساسیت نیست شما ممکنه برای بچه هات همه چیز رو یکسان هم تهیه بکنی ولی یکی از بچه هات این دریافت رو داشته باشه که بین مون فرق گذاشته میشه مثلا زمان هایی که به بچه بزرگتر بگیم این کوچیکه تو بزرگی تو ببخش این نمیفهمه خشم ایجاد میشه بین شون
یعنی الزاما بحث سر تهیه مواد غذایی و خوراک و پوشاک نیست بحث سر رفتاره و بچه ممکنه اصلا متوجه این نشه که مامانم میوه رو نصف میکنه چون مزه ها ممکنه متفاوت باشه و حتی شاید اگر بدونه منطق پشت این رفتار چیه براش بدتر باشه چون دیگه متوجه این نمیشه که چطور با یه ناکامی روبرو بشه و تفاوت ها رو ببینه و بپذیره همیشه باید چک بکنه که با دیگری یکسان داشته باشه و کمترین تفاوتی آزارش بده ولی همیشه میشه هیچ تفاوتی توی تأمین نیاز ها قایل نشد ؟ نه
چون بچه ها در طول زندگی ممکنه نیاز های متفاوتی داشته باشن
من وقتی خواهرم دنیا اومد یک سال و دو ماهم بود مامانم موقعی که به خواهرم شیر میداد منو روی دوشش مینشوند یا روی پاش و یک سره نوازش میکرد صد خودشو گذاشت تا بین مون حسادتی شکل نگیره و فرقی ایجاد نشه توی تمام طول عمرمون هیچ وقت نشنیدیم پدر مادر بهمون بگن چون شما دخترید داداشا پسر پس یک قانون به دو شکل اجرا بشه اصلا کل زندگی پر از موقعیت های رفتاری ای بود که مشخص بود فرقی وجود نداره و به هر کس مطابق نیازش امکانات داده میشه نه خواسته هاش و اینطوری عدالت برقرار بود
برای همین اگر کسی لباس بیشتر هم واسش خریده میشد مسأله ای نبود کسی میوه بیشتری میخورد مسأله ای نبود چون اصلا مقایسه ای توی ذهن کسی اتفاق نمیافتاد تازه ما دو نفر هم نبودیم چهار نفر بودیم
بحث سر رفتاره حتما استارتر رفتاری دیده که این احساس رو گرفته نمیشه برچسب حساس بودن بهش زد