روزا ۵ صب بلند میشم بخدا کلی کا میکنم بعد چون مامانم تو ۲۵ سالی ک با بابام ازدواج کرده یبار صبحانه درست نکرده میشینم برای بچه ها صبحانه درست میکنم چایی میزارم بعد ک کارم تموم شد ی ساعتی میخوابم
بعد امروز خوابم برد هیچ ناهاری برای بچه ها درست نکرد انگار اونم وظیفه ی من بود
چرا باید وظیفه تو باشه؟
خوبی ک از حد بگذرد ....
بعد اون موقعی برای بچه ها شام درست کردم الان دودیقه نشستم حتی حال نداشتم ظرفارو بشورم بعد بابام از بیرون اومده خودش دراز کشیده ب من میگه درو باز کم خودش کناره دره
جواب بابامو نمیده چون حوصله نداره پاشه صداشم میشنوه
ولی من تا وقتی توخونه بابام بودم اصلا مامانم نمیذاشتم دست ب سیاه سفید بزنه
البته چون شاغل بود
روز اولی ک خونه خودم بودم گریه میکردم که الان بابامو داداشم چی میخان بخورن من نیستم
ماتم داشتم افسرده شده بودم
بعد تازه الان بمن میگه واسه بابات چایی بزار خسته ست
بخدا من باش کمک میکنم ک کارا همه ب دوشش نباشه
خواهر برادرم همش سرشون توگوشیه گفتم گناه داره ولی مامان همه چیو رها کرده کلا قبلا فقط ظرف می‌پخت و دوروزی یبار یچیزی می‌پخت الان همونکارم نمیکنه
بجای اینکه باهم کمک کنیم کارا پیش بره انگار ن انگار
شما داری زیاده‌روی میکنی
کمک و همکاری باید باشه توی خونه، نه اینکه یکی از بچه‌ها صفر تا صد کارهارو انجام بده
تقصیر خودته
شاید از لحاظ روحی اوکی نیست
عزیزم منم کمک میکنم گناه داره دست تنها ولی مامانم خانه داره
و ۲۴ ساعته خونست
بعد من باید براش توضیح بدم مامان تو فقط وظیفه غذا درست کردن نیست ک همونم انجام نمیدی
باید روی تربیت بچه هات وقت بزاری روی درسشون ی تایم برای بازیشون و...
بخدا انگار من مامانشونم میشینم باشون بازی میکنم
عزیزم چندسالت این بچه هایی که میگی چندسالشون
برو سر کار تا نباشی مجبور شه کار کنه تو مسئول بچه هایی که اون زاییده نیستی
به مامانت بگو توکه نمیتونی بچه بزرگ کنی هی نزا
