یک فریم از زندگی فرد مبتلا به افسردگی شدید

من تو رو نمیدونم ولی افسردگی من دوره ای هست چند ماه میره دوباره برمیگرده هر وقت احساس شکست میکنم دوباره احساس افسردگی میکنم ولی من هر موقع این جوری سعی میکنم یه کاری کنم که احساس کنم با ارزشم هر کار شده حتی یه کار کوچیک مثلا پا میشم کار های خونه رو  حتی شده به زور انجام میدم بعد که تمیزی خونه رو می بینم احساس شادابی میکنم

البته مال هر کس فرق میکنه و اینکه دوباره برمیگرده ولی این منم که باهاش هر بار مبارزه می کنم چون فهمیدم زندگی همینه مبارزه همه هم دارن اینکار میکنن و هیچ بی منت غرق در خوشبختی نیست 

💛🌹

عزیزم چند تا از تاپیک های دیگه ت رو هم خوندم .

سعی کن تو جمع بری .

اینجور تنها موندن اوضاع ت رو بد تر میکنه.

گام اول رو خودت باید برداری .کلاس برو  و اونجا بهانه پیدا کن برای سوال پرسیدن .

چند ملاقات اول از چند نفر ثابت  چند سوال کوتاه بپرسی کم کم  ارتباط شکل میگیره .لبخند رو لبت داشته باش .

تو ارتباط ت هم همیشه تعادل رو رعایت کن . به اندازه حال و احوال منفی ت رو بیان کن .

بیشتر سعی کن از اینکه دوست داری خوش حال باشی و خوش بگذرونی. 

من حتی اگه یه کتاب راهکار هم برات بنویسم فایده ای نداره .

کاملا مشخصه که افسردگی داری و هیییچ کس نمیتونه کمک ت کنه تا زمانیکه خودت نخوای .

فقط میگم 

گام اول رو بردار و برو تو جمع های سالم .

مطمئنم خیلی اوضاع ت بهتر میشه 

دوست داری =رفیق داری 

تا حدودی تاثیر داره ها ولی برای مثال من خودم خیلی ادم شوخی ام با دوستام بیرون میرم و خوش برخوردم ولی وقتی ادم افسرده باشه حتی توی جمع هم باشه یهو وسط خنده هاش با خودش میگه خب حالا که چی؟ من چرا اینجام؟

ولی خیلی بهتر از تنها موندنه.

تنهایی  که از افسردگی بیاد  باعث میشه تمام وقت  به افکار منفی فکر بشه.

خیلی بده .

من خودم زمینه ی افسردگی رو دارم 

هرچند وقت یکبار سراغم میاد .ولی بعد از چند سال به این نتیجه رسیدم نباید فکرم رو بیکار بزارم . با اینکه آدم درونگرایی هستم ولی نمیشه تو تنهایی شاد موند .

مجرد که بودم با دوستا و درس خوندن کنترل میکردم .

بعد از ازدواج با سرکار رفتن 

و الان با بچه داری .

اگه کنترل نشه نتیجه ی خوبی نداره 

من فقط چشم به راه مرگ بابامم. بابام بمیره یه لحظه تو این خونه نمیمونم. من نه از خونه پدری شانس آوردم . پدرم یه آدم بددل و بداخلاق بود. مادرمم یه آدم بی احساس که همیشه من رو فدای خودش کرده. ازدواج کردم نجات پیدا کنم. یه شوهر بددل و دست بزن و بچه ننه گیرم اومد. خدا لعنت کنه بابام  و مادرم رو اگه آدم بودن .همون روزها خودم رو نجات میدادم و افسردگی نمیگرفتم

تاثیر که داره 

ولی افسردگی ایشون چون شدیده با این چیزا کنترل نمیشه 

موفق باشی گلم

باشگاه خیلی خوبه.

من اون وقتا که حالم بد بود رفتم یوگا اصلاحی .

فوق العاده بود 

هم رقص هم ورزش هم مدیتیشن. 

اگه جایی رو پیدا کردی این رشته رو داشت اصلا از دستش نده .

اگه میتونی راضی شون کنی حرفه ای رو یاد بگیری عالی میشه 

با آرامش خواسته هات رو بگو

اگر بازم موفق نشدی بچسب به درس خوندن.

بری دانشگاه خیلی آزادتر میشی .و درکنار اینکه میتونی آینده ی کاری ت رو بسازی کلی لذت ببری

درکتون می کنم

خدا کمکت کنه 

سعی کن خودتو بکشی بالا چه از لحاظ تحصیلی یا شغلی و رو پای خودت وایستا . زندگی همینه و اینو بدون فقط خودمون برا خودمون می مونیم بقیه سیاهی لشگرن