الان هشت ساله با مادرم همسایه ی دیوار به دیوار هستیم.
یه شهرستان خیلی کوچیک که آدمای قدیمی بیشتر زندگی میکنند تا مرکز استان حدود نیم ساعت فاصله هست.
دلم میخواد بچه هام توی شهر بزرگ بشن .
تا خونه رو میزاریم واسه فروش دلم طاقت نمیاره همون یه مشتری هم که به زور پیدا کردیم رو میپرونم
از طرفی محیطی که زندگی میکنم رو دوست ندارم😭😭😭
عادت می‌کنی اگه رانندگی بلدی یک درمیون رفت و آمد کن
منم ۴۵ دقیقه ای فاصله دارم اما حاضرم به خاطر بچه هام به یه کشور خوب مهاجرت کنم
بچه هات گناه دارن
تو شهر بزرگتر فرهنگ مردم بهتره چون کمتر هم دیگه رو میشناسن و فضول زندگی همدیگه نیستن
از طرفی امکانات هم بهتره
بخاطر نیم ساعت فاصله این اداها چیه
عزیزم وابستگی به پدر یا مادر جلوی انسان رو میگیرد برای پیشرفت
حتی اگر روزی بچه هایت بوزورگ بشن اون وقت شوما نمی‌گذاری اونا تکون بوخورن اونا را زندانی می‌کنی.
این کارت درست نیست از نظر خودم 😊
مثل اسمت رها کن
نیم ساعت که راهی نیست
اخر هفته ها خیلی راحت میتونید همدیگرو ببینید
عزیزم اینقد وابسته بودن خوب نیست همون بهتر که نقل مکان کنید تا یکم وابستگی کم بشه
چند مین فاصله که چیزی نیست عوضش قدر همو بیشتر میدونید و احترامشان بیشتر حفظ میشه
من حاضرم بخاطر بچه هام حتی کشورم رو ترک کنم چه برسه شهرم اونم نیم ساعت🙄
بله تا ریسک نکنید و قدم برندارید که پیشرفت نمیکنید..من ۱۵ سالگی از شهرستان اومدم استان خیلی الان رو شخصیتم اون ۱۵ سال تاثیر منفی گذاشته حس میکنم سطحم پایین تر از اونایی هست که تو استان بزرگ شدن متاسفانه ساده هستم و فرهنگ اونجارو گرفتم ..کاش خانوادم یکم فهمیده و با سواد بودن همون که بچه هاشون به دنیا اومدن مارو میاوردن جای خوب تا فرهنگ اینجارو بگیریم ..من تو ۲۵ سالگی تازه خیلی چیزارو اینجا میبینمو یاد میگیرم و این واقعا برام سخته حتی مورد تمسخر قرار میگیرم..
