دیروز دخترمو گذاشتم خونه مادرم به شوهرم زنگ زدم بیا حرف بزنیم حالم خوب نیست اول گفت کار دارم ولی وقتی شنید با بغض گفتم باشه زود گفت کجایی الان میام
اومد دنبالم تو ماشین کلی گریه کردم گفتم بیا جدا بشیم من تو این زندگی اذیتم تو همایت عاطفی و مالی نمیکنی منو خستم
گفت این حرفا رو نزن پس بچمون چی گفتم بچه هم مال خودت من میخوام برم خستم از دستت
خب
خوب کردی
گفت نه نمیشه ، گفتم پس من خودمو میکشم حالم خوب نیست تو ده هزار تومنم به من پول نمیدی من برا یه کیک خریدن باید برنامه ریزی کنم بهانه تراشی کنم برات وقتی دید کاملا جدیم برام ۲ تومن پول زد به کارتم
دیشب اومدنی خونه بعد سال ها برام ادکلن کادو خرید ولی از لحاظ محبت هیچی بلد نیست ادکلن و پرت کرد بغلم با لبخند میگه ببین دوست داری به روم نیاوردم که کاراش میزنه تو زوقم ولی دلم خیلی شکست
چطور یادش بدم اخه هیچ وقت تا حالا بغلم نکرده نبوسیدتم
خب ببین یه بنده خدایی میگفت زندگی همینه از یه جایی به بعد تحمل باید کرد زندگی سخت اما در مورد موضوع شما خب شاید همسرتون واقعا بلد نیست چجوری محبت کنه شما خودتون بهش یاد بدید خودتون محبت کنید محبت سنگ اب میکنه چه برسه دل ادمو
عزیزم وظیفه تو نیست اینارو یادش بدی اینارو خونه ننه ش باید یادش میدادن
فقط زن ستیزی قلدر بازی خوب یاد بچه هاشون دادن
تو متقابل نشونش بده...
مثلا توعم ی ادکلن براش بخر یا هرچی با کلی محبت بهش بده اونو که یاد بگیره مرض گرفته
اگر مشاور مياد باهم بريد خيلى كمك ميكنه
ببین یه چیزی بگم نظرات رو خوندم اینجا اصلا راه حل نخواه چون زندگیت رو داغون میکنن این نطرات
الان همسرت یه قدم برداشته صبر کن بقیه اش رو یاد میگیره با آرامش یواش یواش
