بچم پر انرژی و خرابکاره

من دو روز یه لگن پلاستیکی و یه سبد بزرگ پلاستیکی تو خونه بود پسرم باورکن کل دو روز باهاشون بازی کرد. نشوندمش تو سبد بعد میکشوندمش تو خونه انقدر کِیف میکرد که نگو🤣یا اسباب‌بازیاشو میریختم تو سبد اون درمیاورد پرت میکرد و باز دوباره🤣

برای مادر نازنینتون صلوات فرستادم

عزیزم کیف کردم از صحبت کردنتون

میشه لطفا منم یکم نصیحت کنید

پسرم ۲۰ ماهشه خداوکیلی بچه بد و بی تربیتی نیست یعنی خودش ذاتی با محبت و آرومه چون تو بارداریم خیلی نماز و قرآن خوندم سرش 

مشکل خودمم تقریبا ۶ ماهی میشه به شدت عصبی شدم منم مث استارتر همیشه خونه تنهام و غریبم. به خصوص ۲ ماه اخیر غیرقابل تحمل شدم یهو داد میزنم 

من خونه رو کاملا ایمن کردم ولی بازم یهو مغزم قفل میشه هیچ تایمی برای خودم ندارم خیلی کلافه و خسته م 

اخی 😍😍😍😍

اینترنت پر ایده هست . من اون وقتا که بچه هام اون سن بودن دائم سرچ میکردم . بچه ها معصومن باید قلقشونو یاد بگیریم و اطلاعات و حوصلمون رو ببریم بالا 😊

سلام عزیزم 

ممنون از محبتتون برای مادرم . و ممنون از این که منو لایق نصیحت کردن میدونید من فقط تجربه مو میگم امیدوارم به دردتون بخوره . 

ببینید این که کیفیت رابطه با همسر یا مشکلات زندگی روی رفتار مادر تاثیر بذاره حقیقت محضه . بالاخره ما هم ادمیزادیم ولی این که چه جور وضعیت رو کنترل کنیم دیگه یه توانایی درونیه که خودمون به دست میاریم ‌. مثلا شما که میگید عصبی هستید قطعا علتی داره . مثلا خدای نکرده مشکلی یا سوگی برای شما پیش اومده . گاهی خیلی ساده علت مثلا کمبود ویتامین های بدنه که در مادران خیلی رایجه . پس اولین قدم اینه که من مادر برای خودم و سلامتم ارزش قائل باشم و به خاطر خودم و درجه بعد بچه ام و دیگران دنبال علت باشم و رفع مشکل . مثلا یه خانم حتما باید دوره های منظم مولتی ویتامین بخوره این در رفتارش موثره . الحمدلله اهل نماز و دعا هم هستید همین خودش خیلی کمک میکنه در ارامش . 

نکته دیگه این که دائما به خودتون یادآوری کنید که این بچه یه موجود بی گناهه که به اراده خودش به این دنیا نیومده درسته که در لحظه باعث میشه شما از کوره در برید ولی این بچه که درک نمیکنه شما الان خسته اید یا ناراحتید اون در جهان خودش سیر میکنه و مهم تر از همه این که پناهی جز شما نداره . مادری بجه شو سخت ترین تنبیه هم کنه باز می بینه بچه معصومانه پناه میاره به مادرش ‌. پس این مسئولیت مهم ماست که همه چی رو سر بچه مون خالی نکنیم . 

یه نکته دیگه این که برای خودمون یه وقتی رو قرار بدیم به هر عنوانی که شده . یه وقت فکر نکنید من در باغ گل و بلبل بچه بزرگ کردم . منم روزگاری دست تنها دو بچه رو بزرگ میکردم و این وقت فقط حدود یک نصف شب برام پیدا میشد وقتی همه خواب بودن و خونه تاریک بود حس میکردم اخیییششش الان دیگه هیچ کس با من کار نداره . اون وقت توی تاریکی اروم می نشستم و مثلا یه سیب پوست میگرفتم و اروم و بالذت میخوردم . شاید فکر کنی کار ساده و بیخودیه ولی همین حس که چند لحظه ادم مال خودش باشه کلی انرژی ادمو افزایش میده . کلا توی اون لحظه به بدنم و روحم توجه میکردم که چی میخوام . گاهی خیلی ساده میخوابیدم . گاهی اهنگ گوش میدادم چند صفحه کتاب میخوندم توی گوشی میچرخیدم . این کارا ممکنه چند دقیقه طول بکشه ولی انرژی ادمو تامین میکنه .

و نکته اخر این که هر جا خسته شدی صبوری کن و بدون این جوری نمیمونه . یکی از دلایلی که من با وجود دست تنها بودن دو بچه رو با اختلاف سنی چهار سال دنیا اوردم همین بود . سختی کشیدم ولی اینجوری نموند بچه ها ماشا الله زود بزرگ میشن از دوره ای به دوره دیگه هیچ وقت بی مشکل نمیشن ولی اسون تر چرا . مثلا مدرسه ای که میشن می بینی اخ جون یه صبح تا ظهر در اختیار خودتی و دنیایی برنامه میتونی بریزی . 

پس صبوری لازمه . 

در نهایت این که بچه ها رو باید درک کرد مثلا یه لیوان اب یا یه چنگال یا حتی پریز برق شاید برای من و شما یه وسیله الکی و ساده باشن ولی برای بچه هر کدوم یه گزینه برای جهان بینی و تجربه هست پس این من مادر هستم که یه سری مرز میذارم یه سری ازادی . مثلا پریز برق رو قطعا محافظ میزنم چون خطر داره ولی مثلا کلی کاسه و لیوان میذارم حلوش تا از این یکی اب بریزه توی اون یکی . و این هنر مادر بودنه

عزیزدلم خواهر نازنینم خیلی عذر میخوام بابت تاخیر در جواب دادن چون پسرم اجازه نداد. باور کنید جوری پیامتون دل گرمم کرد اشک ریختم باهاش. فدای اون دلت که انقد دلسوزانه نصیحتم کردین. من شرایط سختی دارم. خودم شاغل بودم بعد پسرم کار رو ول کردم کادر درمان بودم. همسرم هم پرستارن و سه تا بیمارستان کار میکنن عملا طول هفته شاید ۴ ساعت با پسرم وقت بگذرونه 

 صب تا شب کل هفته تنهام واقعا کم میارم دچار فروپاشی روانی میشم

خداشاهده نمیخوام روشنی روز رو ببینم چون تحت فشارم. ۲۴ ساعته بهم وصله که بغلش کنم منم واقعا دست و پشتم درد میکنه کل ظرفام میمونه غذا هم که هیچی نمیخورم خودم با شکلات و چایی زندگی میکنم چون پسرم حساسیت داره غذای اون رو درست که میکنم پسرم قیامت میکنه . گاهی مغزم قفل میکنه دسشویی باید در باز باشه و بچه م جلو در باشه برم . خداشاهده آب هم میخورم لیوان میکشه شاید دو قلپ بتونم بخورم برای دلم دعا کن لطفا 

واقعا کیف کردم از سطح سواد و شعورتون نمیدونم تحصیلاتتون چیه ولی درود به شرف مادری که شمارو تربیت کرده خدا غرق نور و رحمتشون کنه

کاش میتونستم از نزدیک همچین دوستی داشتم

ممنون از لطفتون 🥰

ان شا الله خدا کمکتون کنه ‌. معمولا خانومای شاغل نمیتونن خونه نشینی رو تحمل کنن . شاید حتی در نهان اومدن اون بچه رو مقصر شرایط بدونید و این براتون خیلی سنگین بشه و علت عصبی بودنتون بشه . رفتار پسرتون و وابستگیش با توجه به شرایطی که میگید طبیعیه چون با این وضع جز شما کسی رو نمی بینه . 

یه پیشنهاد که میتونم بدم خصوصا اگر شهرای بزرگ هستی اینه که یه خانه بازی خوب پیدا کن که مربی داشته باشه و مدتی ببرش اونجا تا با محیط جور بشه به مرور میتونی ساعتی بذاریش و مثلا یه ساعت بری باشگاه خرید  یا هر چی دوست داری . اینجوری هم اون اجتماعی میشه هم شما حس بهتری داری . 

و در هر حال نکته اخرمو یادت باشه اینجوری نمی مونه این بچه بزرگ میشه مستقل میشه شما برمیگردی سر کار فقط بدون الان دوران طلایی هست هر چی عشق و ارامش و محبت در روحیه این بچه بکاری توی دوران نوجوانی و بحران بلوغ نتیجه شو مشاهده میکنی . از همین الان باید سرمایه گذاری رو شروع کنی 

سلام عزیزم این وضعیت الان یکی از بچه های من الان اون یکی هم برات میفرستم

استارتر به بچه شیرینی و شکلات و مواد غذایی صنعتی نده. نصف مشکلاتت حل میشه. بچه آروم میشه‌.

دورت بگردم دوست مهربونم . من از خدام بود ولی من کورد زبان هستم و تو تبریز زندگی میکنم. طبق نظر روانشناس گفتن با زبان مادری و زبان غالب خونه یعنی کوردی باید با پسرم حرف بزنم و چون اینجا ترکی حرف میزنن بچه دچار تاخیر تکلم میشه یعنی راه مهد کودک و خانه بازی هم کنسله...

به هر حال ممنون لطف و محبتت هستم و هر بار فاتحه بخونم برای اموات خودم مادر نازنین شمارو هم یاد میکنم اگه دوست داشتین اسم‌نازنینشون رو بفرمایید که با اسم خطابشون کنم