من یه دختر ۱۶ سالم که چهرم زشت رو به متوسطه. هر وقت نگاه به دوستام میکنم میبینم چقدر خوشگلن، همه دوستشون دارن و حتی معلما هم بیشتر بهشون اهمیت میدن کسی دلش نمیاد یه ادم خوشگل رو اذیت کنه تو پیدا کردن کار تو ارتباط با بقیه هم حتی موفق ترن
من حسادت نمیکنم نسبت بهشون فقط حسرت میخورم که چرا من نه
تنها نکته مثبت توی چهرم پوستمه وگرنه دماغم هم بزرگه هم قوز داره یکم ،لبام کوچیکه چشمام کوچیکه ابروهام کم پشته
میدونم و خیلیا این حرف رو بهم زدن که چهره مهم نیست و اینا ولی تا چهره نباشه هیچ اشنایی هم حتی پیش نمیاد
واقعن دارم کلافه میشم ممنون میشم کمکم کنید
