هرجا میریم انقدر میدوعه و به همه چیز دست میزنه بقیه صداشون درمیاد
یکسال و نیمشه ولی اصلا مثل همسناش پیش من نمیشینه و منم مجبورم همش دنبالش باشم
بخوام بگیرمش هم خودشو میزنه زمین
نمیزارم خونه ی بقیه به چیزی دست بزنه ولی تا بخوام دو دقیقه بشینم بهم میگن بیخیالم و بچمو ول کردم و مراقب نیستم ووو
بخدا خسته شدم کم آوردم دلم نمیخواد دیگه جایی برم ولی تو خونه نمیمونه فقط دوست داره کفش بپوشه بریم بیرون
جایی میریم از همه ی مامانا بیشتر سرپام ولی نمیدونم واقعا بقیه انتظار دارن دقیقا چیکار کنم
صد بارم بیارم پیش خودم باز پا میشه میدوعه میره دنبال شلوغ بازیاش
بگیرمش جیغ میزنه
بخوره زمین چیزیش بشه کلی حرف بارم میکنن که چرا مراقبت نکردی
تو خونه چه مراقبتی بکنم؟از دستش همه چیزو جمع کردم
حالم از حرف بقیه بهم میخوره
هرکی رو میبینم کلی تایم برای خودش داره و چند نفر یه بچه رو بزرگ میکنن و به هیچکدوم فشار نمیاد
اونوقت من یه هفتس تو فکرم که دکتر رفتنی دخترمو چیکار کنم
جایی قرار باشه شب بمونیم انقدر بدخلقی میکنه که گریم در میاد
دیروز باباش میگه دلم میخواد بعد از ساعت کاری تو اداره بخوابم
سیر باشه بازم ببینه چیزی دارم کوفت میکنم نق زدناش شروع میشه
بره بغل کسی دیگه بغل من نمیاد و میخواد با اونا بره بگرده
خجالت میشم از بس بزور از این و اون گرفتمش
کم آوردم من
نمیدونم چیکار کنم
