کسایی که مجردن و سنشون بالاس(با معذرت بابت این کلمه) الان شرایطشون خوبه؟
از مجردی راضی هستن؟
من خودم تا زمانیک مجرد بودم هر کاری و حرفه ای رو دوست داشتم دنبال میکردم خواستگار داشتم اما نه علاقه به ازدواج داشتم نه قبول میکردم. قسمت شد و عقد کردم اوایل ب مشکلات خوردم بخاطرِ خواهر شوهرم و سو استفاده هاش و سو استفاده های خانواده ی همسرم ازش . اما در کل الان خیلی رفتارم پخته تر شده .احساس میکنم هر چقد مجرد هم باشی تا زمانیک مستقل نشی و کنار شریک زندگیت تشکیل خانواده ندی و هدف دار نباشی زندگی بی معنیه . حس میکنم حتی چند روزی با همسرم مسافرتم میرم یه استقلالی دارم که خونه میام ندارم . ن از نظر آزادی و گشتن . از نظر اینک توو خونه ک میام حس میکنم بی هدفم و دوس دارم زودتر سر خونه زندگی خودم باشم. البته ازدواج خوب ن با هر مردی و با هر وضعیتی. دوست دارم نظر همه رو بابت ازدواج و مجردی بدونم. چون تا قبل عقدم خیلی از مشکلات مجردی و ازدواج نکردن بهم میگفتن. و دو تا دختر خانومو ک دیدم با مادرشون ارایشگاه اومده بودن(مادر حدود ۷۵ سال و دخترا یکی ۵۸ یکی ۵۵ سال مجرد) خیلی ناراحت شدم مادرشون نگرانشون بود و.. نظر دوستان چیه. دوست داشتم یه بحثو تبادل نظر باشه
