سه ماه دیگه پنج سالش میشه ن به نظرم فعلا که اصلا آمادگی نداره من پیش یک میفرستم میره خب بهتر شده کلمه زیاد میگه دو سه تا شغل یاد گرفته ولی مثلا میگه پلیس تفنگ کیوکیو در همین حد هست دیگه توضیحی نمیده ولی درک و دستور پذیریش بهتر شده هر چی بگم میفهمه حرفمو اما سنجش براش زوده مداد دیت گرفتنش ضعیفه شاید دیر بفرستم مدرسه تا مشاورش اجازه نده سنجش نمی‌برم
راستش میخام ببرمش مغز واعصاب کودکان ماه اینده البته؛جدیدا خیلی خیلی فوضول شده البته وقتی کسی بیاد خونمون شروع میکنه ب ورجه ورجه وقتی خودمون باشیم معمولا ارومه همین ک بلدنیس جوابمو بده یا بهش میگم فلان وسیله رو بیار گیج میزنه عذابم میده مثلا میگم کنترل رو بده جلو چشمش هست داره دور خودش میچرخه باید با دستم اشاره کنم بهش درحالی ک خودش میدونه کنترل چیه وقتی بخایم بریم بیرون خودش تلویزیون رو باهاش خاموش میکنه
پسر من از پلیس میترسه!اتفاقا پسر منم بهمن ماهی هست بهمن ۴رو تموم میکنه؛مداد بلد نیس بگیره یک هفته دارم یادش میدم اول ک بالای مداد رو میگرفت الان وسطش رو میگیره کار با قیچی بلد نیس زیاد نقاشی اصلا اصلا بلد نیس فقط میاد ب من میگ خونه بکش چیز دیگه ای نمیگه ک بکشم براش
من یادش دادم الان خورشید درخت سبزه میکشه آدم هم میکشه ولی فقط خودم متوجه میشم چون براش سخته مداد دست گرفتنش خیلی بده حالا باز خونمون بهتره تو مهد که افتضاح دست میگیره کار با قیچی هر روز تمرین میکنم باهاش پسر من مثلا عقلش نمیرسه از پلیس بترسه! خیلی تمرین میخاد و حتما هم به گفتاردرمانی ک کاردرمانی احتیاج داره
من پسرم معنی ترس رو میفهمه؛ولی مثلا اتاق تاریک بود خونه مادرشوهرم میگفت اتاق چقد سیاهه!!خودم حس میکنم ۱سال تا ۲سال عقب هست پسرم زبل نیس نسبت ب بقیه من تا ماه پیش خودم غذا میدادمش الان مجبورش کردم خودش میخوره کار بهش میدم تو خونه انجام بده دیگ مسول این شده لباسشویی وقتش تموم بشه بره سبد بیاره لباس ها رو بریزه توش
من یک جلسه بردم گفت باید حواس پنجگانه کارکنی باهاش مزه های مختلف بهش بدی بخوره بعد ازش بپرسی بهت بگ ک پسرم مزها رو بلده ولی بپرسم جوابم نمیده لی لی بازی کنه حرکت مورچه بره،۳تا وسیله بزارم جلوش بعد چشمش ببنده ازش بپرسم چی جلوته ک اصلا همکاری نمیکنه پسرم
بیین اینا همشون درک پایینی دارن حالا بعضی ها تو بعضی مسائل بهترن تو بعضی مسائل ضعیف تر ولی همشون متاسفانه عقب تر از سنشون هستن منم ت وشرایط شما هستم ولی واقعیت همینه که اینا نمیتونن مثلدبقیه بچه ها مسائل رو تحلیل کنن من گاها حس میکنم بیشتر ازاین نمی‌کشه مغزش دست خودشم نیست سعی کردم قبولش کنم چون واقعا تا مشکل رو قبول نکنی نمیتونی بهش کمک کنی اصلا توقع ی بچه عادی رو نمیشه ازشون داشت
