تا به حال شده بخواهی کسی را ببخشی؟
برای همه ی ما پیش آمده که در مقطعی از روابطمان ضربه خورده ایم.
بعضی ضربه ها خفیفند مثل بی اعتنایی افراد یا لحظات شرمندگی.
لطمه های دیگر عمیق ترند، مثل آزار های جسمی یا احساسی. در چنین موقعیتی گاهی افراد در واکنش به آسیب وارده می گویند:«هرگز نمی بخشم.»
شاید شما هم زمانی این جمله را گفته باشید.
بنابراین به این سوال توجه کنید:«وقتی نمی توانید ببخشید چه کسی رنج می برد؟»
وقتی نمی بخشی چه اتفاقی می افتد؟
اغلب به لطمه ی وارد شده فکر خواهی کرد. حوادث روز در خاطرت می ماند. ممکن است اشخاصی را در خیابان ببینی و رفتارشان را به خاطر بیاوری. کسی اسمشان را بگوید و دردتان تازه شود. موسیقی پخش شده از رادیو داغ دلتان را تازه می کند. در برخی مواقع با افرادی که تو را رنجانده اند در یک مکان کار و یا حتی زندگی می کنی. ممکن است هر روز آنچه اتفاق افتاده برایت یادآوری شود. به محض یادآوری، به شدت و میزان بدی آن فکر می کنی. و این که چقدر غیر منصفانه با تو رفتار شده است و این که واقعا مستحق آن نوع رفتار نبودی. و آنگاه لبریز از خشم و غضب یا رنجش و غم می شوی و دوباره می گویی:
«هیچ وقت نمی بخشم.»
در این لحظه چه کسی احساس بدی دارد؟ چه کسی رنج می برد؟ جواب این است:
«خودت»
افرادی که تو را رنجانده اند چه کار میکنند؟
به احتمال قوی اصلا به تو فکر نمی کنند.
حتی ممکن است به یاد نیاورند چه اتفاقی افتاده است یا حتی نمیدانند تو رنجیده ای.
حتی ممکن است برایشان مهم نباشد که تو رنجیده ای یا نه! احساس خوبی هم دارند.
این در حالی است که تو هنوز در این فکری که «چقدر کارشان زشت و بد بود.»
نبخشیدن تنها به خودت آسیب میزند. بیا و به این احساس ناراحتی پایان بده.
چه می شود اگر ببخشی؟ چه کسی حالش بهتر می شود؟
باز هم جواب این است: «خودت»
به یاد داشته باش که «بخشش همیشه به خاطر خودت است.» با بخشیدن می توانی احساس بهتری پیدا کنی.
بخشش رها شدن است؛
خلاصی از خودت!
برای التیام آسیب وارده باید در ذهنت مرور روزانه آن را متوقف کنی.
