ما ده ساله ازدواج کردیم. و یه بچه ی پنج ساله داریم که عاشق جفت مونه.
ولی من و همسرم دیگه عاشق هم نبستیم.
انگار از هم خسته ایم. انگار از دو دنیای متفاوتیم.
من رفتارهاشو نمیتونم تحمل کنم. انگار اون هم همینطوز.
خیلی آمپاس بدیه
.
من حتی دوس داشتم اون با یه زن که مچ خودش باشه ازدواج میکرد. منم با یه مرد مچ‌خودم. دلم نمیخواد اسیب ببینه.
ولی دخترمون چی.
چرازندگی اینجوریه ؟
میشه بگی اون چجوریه و تو چجوری
به زندگیت برس
لباس نیست که عوضش کنی
تعمیر کن رابطتون رو
اولش خوب بودید؟
مثل مایید چقدر دلم میخواست منم همچین تاپیکی بزنم خیلی خسته شدم ازش اون میگه که منو خیلی دوس داره و اصلا نمیتونه به نبودنم فکر کنه اما رفتاراش خیلی خسته کننده شده همش سربه سر میزاره همش کل کل میکنه همش میخواد یه کار کنه خون من به جوش بیاد بخدا ۷ساله همینه خیلی نفهمه عین بچه هاس چیزی که میخواد نشه تو هر موردی میخواد باشه عوضشو سر من درمیاره بخدا شبا سرمو با ذهنی خسته و بدنی کاملا جنازه میزارم بالش
نه من اصلا دنبال شخصیت بازیو این حرفا نیستم بخدا فقط دنبال اینم یه روز تموم کنه این سربه سر گذاشتنایه الکیو توهینایه بی موردو و اینکه هر مشکلی داشته باشه بیاد یه جور سر من خالی کنه اینکه اگر یه چیزی که میخواد و نشد و درک کنه و بابتش تو زندگیمون اعصاب خورد نکنه امروز بهش گفتم بهترین خبری که بشنوم فقط میتونه خبر مرگ تو باشه خیلی خستم
