تاپیک جامع ***زایمان طبیعی پس از سزارین***

۶

 راه افتادیم به سمت خونه ساعت ۸شب بود
من تو خود ماشین درد داشتم
هر دودقیقه انقباض داشتم ولی خب جدیشون نمی گرفتم
رفتم خونه به مادرم گفتم مقداری گوشت گوسفندی کباب کنه تا برای شام بخورم
توی همون دردا شامم رو خوردم نمازم رو خوندم...
یه مقدار دردها داشت زیاد میشد
رفتم حمام 
دخترمم اومد🥲 هی گفتم مامان جان نیا الان میام
ولی اومد🤦‍♀️
من گریه می کردم و زیر دوش دعا می کردم آب جوش بود که رو دلم و کمرم میگرفتم...
دخترمم شستم و اومدیم بیرون...
حالا باید استراحت میکردم تا مثل زایمان قبلیم خسته نباشم.
همه وسیله هام رو یه بار دیگه چک کردم و گذاشتم دم دست... بعدش رفتم روی تخت دراز کشیدم که به خیال خودم بخوابم...ولی مگه میشه خوابید بادرد...
تو همون حالت یادم افتاد که روغن بادوم نخوردم...
به گفته ی مادرم با آب جوش قاطی کردم و یه کم هم آب لیمو ترش تازه ریختم تا لااقل خوردنش برام قابل تحمل تر باشه که واقعا هم تاثیر داشت راحت تونستم تا آخرش بخورم
بعد اون مستقیم رفتم روی تخت دوباره دراز کشیدم
چنددقیقه نگذشت
که یک دفعه داخل شکمم تِق صدا داد! فکر کردم غضروفی چیزی شکسته! عجیب بود برام...انگار نی نی با پاش محکم بزنه! شک کردم دست زدم ببینم خیس شدم یا نه! دیدم نه ..باخودم گفتم پس چی بود این...خیلی نگران شدم گفتم خدایا چیزی به بچه م نشده باشه

۷

بعد اون دیدم دردام خیلی زیاد شد و فاصله هم خیلی کم...یک دفعه همه چی تغییر کرد
انقد زیاد شد که ناخودآگاه به تخت چنگ میزدم
ساعت ۱۱و نیم شب بود تا ساعت ۱ خب زیاد مونده بود ولی دیدم دردش زیاده و فاصله ی دردا هم به قدری کمه که اگه یه کم دیگه تحمل کنم کارم به داد و هوار می کشه....تا بیمارستانم که یک ساعت راه بود!
تصمیممو گرفتم گفتم بریم! داره زیاد میشه
لباسامو با کمک مامانم پوشیدم و همه چی رو گذاشتیم تو ماشین و قسمت سخت ماجرا...! بچه ها بودن که تااون موقع هنوز نخوابیده بودن☹ پسرم دیده بود که شکمم درد می کنه و دخترمم همینطور...دخترم ایستاده بود جلوم میگفت مامان نمیزارم بری.... مامان داره گریه م میگیره....به زور رفتم جلوی در خونه سریع دوید پاها و دستاشو باز کرد که نزاره برم خیلی دلم سوخت براش... پسرمو بوسیدم گفتم فردا دیگه نی نی میاد دخترمم بوسیدم داشت گریه می کرد
حس کسایی رو داشتم که داره میره خط مقدم جبهه و دیگه بچه هاشو نمیبینه🥺 یه دفعه بغض کردم تودلم گفتم خدایا یک بار دیگه فرصت خدمت به این بچه هارو به من بده...😭دخترم به شدت گریه می کرد پاگذاشتیم رو دلمون و سریع سوار ماشین شدیم و مادرم از زیر قرآن ردمون کرد و رفتیم....وای که چقدر درد کشیدن تو ماشین سخت بود...رفتم صندلی عقب ماشین به حالت چهاردست و پا شدم ....هربار درد میومد به همسرم میگفتم آرومتر بره چون هر تکان اضافه ای دردش رو چندبرابر می کرد

۸

بعد از مدتی
حس کردم دردام داره خیلی زیاد میشه
ناخودآگاه به فکر این افتادم محیط رو امن کنم یه دفعه یه بلایی سر خودم نیارم
یه نگاه به قفل ماشین کردم
آخ... خیالم راحت شد ...دیدم قفله
میترسیدم تو اون دردا یه دفعه یه حرکتی بزنم نیست و نابود شم😬
دیگه آه و ناله هام تبدیل شده بود به داد و بیداد... یا امام حسین یا فاطمه ی زهرا از دهنم نمی افتاد
همسرم یه دفعه ضبط رو روشن کرد صدای مهدی رسولی.....
- مَنیم سَرمایَه دَن جهان دا حسین دی... مَنیم ذکریم هر مکان دا حسین دی....
چه فضایی شده بود...
دردا خیلیی زیاد بودن...این دردا مال ۶سانت نبود! 
یاد امام رضا افتادم
تو حرم بهشون گفته  بودم  یا امام رضا هروقت صدات کردم بیایا! یه دفعه گفتم یا امام رضا...یا امام رضا..... اشکام سرازیر شد خدایا چجوری تحمل کنم‌.... دارم می میرم...دوباره دردا میخوابید 
هی میرفت و میومد ولی استراحتها به چندثانیه هم نمیرسد...شاید فقط ۱۵ثانیه درد نداشتم...بقیه همش درد بود
صندلی عقب ماشین به حالت چهار دست و پا بودم هرزمان دردا میرفت میشستم... هرچقدر سعی کردم به حالت سجده باشم نتونستم
تو این حالتا یه دفعه یاد اون برگه ای افتادم که نشسته بودم با دقت روش سوره ی انشقاق و نادعلی نوشته بودم
گفتم بزار دربیارم بخونم به زوووور، لابه لای استراحت ها از کیفم درآوردم:
بسم الله الرحمن الرحیم.... اذالسماءانشقت ..... رسید به یا ایها النسان انک کادح الی ربک..... دوباره درد شدید زدم زیر گریه و ردش کردم....گذاشتم تو کیفم...واقعا نمیتونستم بخونم

۹

یاد اون فرشته ای افتادم که از اسمش میترسیدم
من حتی اونم صدا کردم
زیر لب با گریه گفتم یا زاجر یازاجر🤭
خیس عرق بودم.. از.تمام تنم عرق میریخت تو این بین یه چیز گرمی ازم اومد...فهمیدم کیسه م پاره شده
به همسرم گفتم بنده ی خدا هول تر شد...
رسیدیم نزدیک خونه ی خانم صابریان
اونجا محل زندگی بود...منم که داااد میزدم
وقتی رفت دنبالشون پنجره رو داد پایین
یه دفعه گفتم ببببنند توروخدا پنجره رو ببند گفتم الان داد میزنم مردم نصفه شبی میشنون
این دفعه درد که اومد چندتا محکم زدم به صندلی جلو! این حس برام آشنا بود
دردی که باعث شد تو ۹سانت زایمان قبلم چندتا ضربه به همسرم بزنم🙈
بالخره خانم صابریان اومد و صندلی عقب نشست
دستمو گرفت
فهمید که خیلی درد دارم
بودن خانم صابریان واقعا دلگرم کننده بود
دیگه دردا انقدر زیاد بود که حس زور هم باهاش همراه بود.... آخراش دیگه داد میزدم داره میاد ....!
بین دردها سعی می کردم برای خانم صابریان تعریف کنم چی شد...گفت اون کیسه آبت بوده که تو خونه ترکیده!
رفتیم به سمت بیمارستان امید ...توی ماشین مداااام به این فکر میکردم خدایا فاصله ی بین ماشین تا بلوک زایمان رو چجوری طی کنم آخه...
فهمیدم که از اورژانس هم راه داره خیلی خوشحال شدم
آخرین درد رو که تو ماشین کشیدم سریع درو باز کردیم
کفشام پام نبود

۱۰

اصلا دوست نداشتم اون چندثانیه ی استراحتم رو برای پوشیدن کفش تلف کنم! خواستم پابرهنه برم که خانم صابریان گذاشت جلوم کفشامو پوشیدم پیاده شدم دوباره گرفت... ایستادم سنگینیمو دادم به ماشین .به زور داد نزدم
درد که رد شد 
دوباره دوییدیم سمت بلوک زایمان
وارد بلوک که شدیم توی راهرو...دوباره درد شدید ایستادم خانم صابریان بغلم کرد محکم بغلشون کردم  تکون نمیخوردم! تند تند نفس می کشیدم این درد خیلی چسبید مثل یه مادرمهربون بغلم کرده بود!
درد که تموم شد رسیدیم به اتاق
سریع گفتن لباسارو دربیار
داشتم شلوارمو درمیاوردم اون دعای ران راستی که از یه  هفته قبلش همش رو پام بود هم باهاش دراومد☹ دوست داشتم دوباره پام کنم که درد اومد و....تو خودزایمان قسمت نشد رو پام باشه!
سریع خوابیدم روتخت برای معاینه
به خانم صابریان گفتم توروخدا بزار درد رد بشه بعد معاینه کن
گفت نه مامان جان نمیشه که اونطوری بهتر میفهمم
درد که اومد معاینه کرد من دااااد میزدم درحال معاینه بود که داشت اندازه می گرفت زیر لب  گفت ۷سانت.... هشت سانت...بعد یه دفعه گفت فولی  بیا رو تخت زایمان!!! وای خیلی خوب بود این حرفش..آب رو آتیشی بود باورم نمیشد تا رسیدم به بیمارستان فول شده بودم

۱۱

درد که تموم شد 
به زووور پاشدم رفتم روتخت
بهم گفتن پاهاتو وا کن و بزار روی اون جاپایی های کذایی😬
تاجایی که تونستم فیکس کردم ولی از اونجایی که من به شدت کمرم درد میکرد نمیتونستم خوب پاهامو جابه جاکنم
همش میگفتم نمیتونم پاهام خشک شده🥲
تواون حالت حس زور میومد و من باید تمام تلاشمو می کردم که درست زور بزنم..باید بدون این که داد می زدم تمام زورم رو میزدم مثل حالت دستشویی زمانی که یبوست داری!
تو اون حالت میخواستن رگم رو هم بگیرن🙁
تو یکی از استراحتا باید درد آمپول می کشیدم
ولی واقعا درد اون که چیزی نبود!
و امان از این مرحله که انگار رد نمی شد!! مرحله ای که مثل حالت برزخ می موند! نه می شد بگی من نیستم دیگه!بسه! نه میشد فرار کرد!
انقباض ها انگار قدرتش کمتر شده بود!
خانم صابریان میگفت عجیبه انقدر زورهات اولش که بیمارستان اومدی خوب بود که گفتم الانه که بچه روتخت به دنیا بیاد! 
نمیدونم...شاید جو بیمارستان بود شاید ترس و استرس بود نمیدونم چی باعث شد که دوباره دوساعت تو فاز زور باشم🥲 
شایدم همه چی زیر سر اون دعایی بود که تو اتاق زایمان از پام دراومد🤔

۱۲

این بار بازایمان قبلیم فرق می کرد!
میگفتم این دفعه چرا زورم انقدر درد داره...آخه تو زایمان قبلم مرحله زور درد زیادی نداشتم فقط حس زور بود که میرفت و میومد ولی این یکی ...😬
دیگه ناامید شده بودم
باهرپوزیشنی تلاش می کردم
روی زمین نایلون پهن کردن و گفتن به حالت دستشویی بشین و تلاش کن...این حالت مطلوب ترین حالتی بود که هم تلاشم فایده داشت هم این که واقعا اذیتم کمتر بود و درد هم قابل تحمل تر... پایه ی تخت رو میگرفتم و درد که میومد تلاش می کردم... (تلاش کردن: زور زدن🤓)
ای خداااا...حالا اون روغن بادومی که من توخونه خورده بودم اونجا داشت تاثیرشو نشون میداد😫
ولی من به این چیزا فکر نمی کردم
فقط به حرف ماماها که میگفتن آفرین درست زور زدی فکر می کردم و تشویق میشدم😅🤭فکر نمی کردم انقدر خوشحال بشن🤭
یه ساعت ونیم حدودا گذشته بود
باید ان اس تی میگرفتن و چقدر سخت بود!!
تو اون حالت هم باید تلاش می کردم و واقعا سخت بود
ساق پاهامو  خودم بادوتا دستام میگرفتم و میاوردم سمت صورتم و این پوزیشن هم خیلی خوب و قابل تحمل بود
درد که میرفت....
من بی جون میشدم یه دفعه ول میشدم روی تخت...دستام پاهام...
خوابم میومد
خیلی خیلی خوابم میومد بهم سرم قندی تزریق کردن تا یکم جون بگیرم رطب هم از ساکم درآوردن و دادن
همسرم دستمو گرفته بود میگفت: دیگه تموم شد داره میاد منم میگفتم الکی میگی میگفت:نه ببین موهاشو میبینم
من همچنان باید تلاش می کردم... خدایا چرا نمیاد....
خسته شدم

۱۳

-خانم صابریان این نمیاد
-اون قبلی هم همینجوری طول کشید....
اصصصرار میکردم توروخدا برش بزنید بیاد بیرون دیگه طاقت ندارم
میگفتن نه! هنوز به مرحله برش نرسیده
حاضر بودم نصف بشم تا صورت بخیه بخورم ولی بیاد بیرون دیگه🥲 منی که بدون بخیه آرزوم بود بهشون اصرار میکردم که توروخدا برش بزنید که من فقط راحت بشم!
خانم صابریان برد دستشویی و گفت تنقیه کنیم که روده هات پاک بشن تا زودتر بیاد...این کارو کردیم
بعد رفتیم رو تخت زایمان
خانم صابریان وضو گرفت و دیدن این صحنه خبر خوشی بهم میداد
روتخت من همش تلاش میکردم
همسرم کنار سَرَم بود و تشویقم میکرد
بهش یه نگاه غضب آلود کردم گفتم ببین بازم بچه بیارم آره؟؟🤭 بزار بیاد میرم لوله هامم می بندم
یه دفعه جمع زد زیر خنده گفتن نه...تو که نباید ببندی همسرت ببنده
-نه دلت میاد حسین تنها باشه
حسین یه داداش میخواد
-گفتم حسین خدارو داره تنها نمیمونه
خلاصه دقایق آخر بود
خانم صابریان میگفت با من بگو
شروع کرد به خوندن سوره ی قدر منم باهاش زمزمه می کردم.... سوره ی انشقاق رو هم همینطور...خوند و منم باهاش خوندم
بچه نمیومد ولی!
خیلی ناامید بودم

۱۴

حس زندانی شدن داشتم! زندانی که ازش بیرون نمیام!
نگاه کردم به ساعت!
ساعت ۲و۴۰دقیقه!

باحالت اضطرار تو دلم امام کاظم رو صدا کردم
گفتم یا امام کاظم یاباب الحوائج اگه تا یک ربع به ۳ زایمان کردم برات ۱۰۰۰تا صلوات نذر می کنم بفرستم‌.. بدون تعارف گفتم فقط تا ۲و۴۵ دقیقه...بیشتر بشه نمیفرستم☹☹یه دفعه دلم یه جوریش شد! حس بشارت خاصی وجودم رو پر کرد! انگار کلید قفلی رو از بین هزاران کلید پیدا کردم!
شروع کردم به گفتن یا امام کاظم...😭
بلند میگفتم یا امام کاظم یا امام کاظم یا امام کاظم....
ساعت ۲و ۴۵ دقیقه
دقیقا همین ساعت و همین دقیقه....
سر دخترم از کانال زایمان بیرون اومد، درد شدیدی داشتم که بالخره بیرون اومد و من خالی شدم!
درست ساعت ۲و۴۵ دقیقه!
دخترم رو گذاشتن روی سینه م
گفتم زهراااااا زهرا مامان.... اومدی؟؟چرا انقدر دیر اومدی؟
یه دفعه زدم زیر گریه
چه حس نابی بود....
دستامو بردم بالا براش دعا کردم
خدایا زهرا رو در این دنیا درخشان و در آخرت درخشان تر قرار بده!
خدایا بچه هامو عاقبتشون رو بخیر کن....
دستمو بردم سرشو ناز کردم..... ای خدا چه لطیف بود
بهش گفتم مامان بریم باهم بخوابیم؟؟🥲
( آخه اواخر دوران بارداری من بیدار میموندم نماز صبحمو میخوندم حدودا ساعت ۳ میخوابیدم بعد که میرفتم بخوابم تودلیم هم میخوابید)

۱۵

خدایا شکرت
زهرای من سالم به دنیا اومد و بغلم رو دوباره پر کرد
یه سرفه زدم و جفت بیرون اومد! 
بند ناف رو دادن به همسرم تا ببره
گرفتم دستم نگاش کردم گفتم بزار ببینم واقعا تک شریانیه😄 که دوباره جمع خندید
والا فقط چند هفته منو نگران این قضیه کردن
همسرم بند ناف رو برید
بچه رو بردن لباس بپوشونن به همسرم گفتم سریع بره خودش کام بچه رو باتربت برداره....
من دراز گشیدم روی تخت و چندتا پتو کشیدن روم...
بعد از اون همه تلاطم و درد حالا بدنم آروم شده بود....
دلتون نخواد ولی،
انگار تو بغل خدا بودم
بچه رو آوردن برای شیر دادن بهش
صدای اذان صبح میومد
چه حس خوبی بود
دخترم درحال شیر خوردن و صدای قشنگ اذانی که فکرشم نمی کردم که نتونم نمازشو بخونم!!!!
خدایا شکرت....
خدایا توخیلی به من لطف کردی....
یا امام کاظم ازت ممنونم....❤❤

از تمام بچه های تاپیک  که باهام تو این مدت همدلی کردن ، خصوصا رستای گل که واقعا خواهرانه و دلسوزانه راهنمایی م می کرد تشکر می کنم❤❤❤ شما واقعا یک گروه از بچه های ناب و امام زمانی هستید که لذت میبردم در جمعتون بودم

الهی که خوشبختی و عاقبت بخیری بچه هاتون رو ببینید

رستا جان از ته قلبم برای خودت و خانواده ت آرزوی سلامت دین و جسم و روح  می کنم و امیدوارم حال خوبی که مسببش شدی هزاران بار به خودت در این دنیا و آن دنیا برگرده.... ❤

در آخر اقداماتی که داشتم:

-روغن مالی شکم و کمر با روغن سیاهدانه و زیتون

-شیاف کپسول گل مغربی از هفته ۳۶

-خاک شیر ناشتا

-خوردن رطب فراوان در ماه آخر

-خوردن خربزه و انگور و انجیر فرااااااوان در ماه آخر

-محدود کردن لبنیات در ماه آخر

ورزش نکردم حقیقت🤷‍♀️

-پیاده روی های گاه به گاه

-لم ندادن( حتی در ماشین و راه ۸ساعته)

بچه ها دعا خیلی موثره، خیلی

من اون دعای ران راست رو خیلی موثر میدونم

هرزمان هم که میخواستم شیاف کنم بسم الله میگفتم و به خدا میگفتم ببین تو باید بخوای که اثر کنه خدایا تو بخواه،

اگه خدا نخواد هیچی اثر نمی کنه بچه ها

اول و آخر خدا❤

واین که یه کاری کنید دیگران در حقتون دعا کنن

من چندروز قبل زایمانم رفتم خونه خواهرم،

خیلی گرفته و ناراحت بود

به زمین و زمان غر میزد از وضعیت خونه ش ناراضی بود میگفت جانداره و وسایلاش همش ریخت و پاش میشه...مهمون میخواست براش بیاد

بلند شدم طوری خونه ش رو باهم مرتب کردیم مثل دسته ی گل شد یه آرامشی گرفت دعام کرد گفت الهی که نرسیده به بیمارستان بزایی.. گفتم توروخدا درست دعام کن لااقل😅..

همینم شد واقعا

تا رفتم سر تخت فول بودم شکر خدا

دعاهای از ته دل میگیره بچه ها

الحمدلله این بار بخیه هم نخوردم

و خدا اون زایمان قبلی که دوبار بخیه خوردم و اذیت شدم رو جبران کرد.... ❤

به به 😍😍 چچچقدر چسبییید🥰😍😍😍😍

لذت بردم از خواندن خاطره زایمانت 🤩🤩 خدارو هزار مرتبه شکر 

اشششششک مارو درآوردی 💖

خدا ان شاالله این دختر گل رو مایه روشنی چشمت تو دنیا و آخرت قرار بده 

ممنون که ما رو هم در لذتش شریک کردی 🥰

یه جاهایی کاملا خودمو به جات میذاشتم  مخصوصا که منم زایمان اخر، شب دردم شروع شد و رفتیم دم خونه خ صابریان، باهم رفتیم بیمارستان

..

.

.

چقدر خوبه آدم کم بیمارستان باشه و زود بچه ش بدنیا بیاد 😌 صحیح و سالم