خستم ماه های اول هستم هی میگه بریم خونه فلانی داداشم ابجیم و مامانم و... انگار نمیتونه تو خونه خودش بشینه فعلا کسی نمیدونه باردارم میدونه یکم میشینم کمر درد میگیرم ولی بازم با مامان و ابجیش برنامه میریزه خونه کسی بریم یا بیرون شهر بریم
حالا خونه داداششم چقدر پله داره بری اونجا کلی هم باید ظرف بشوری
من بچه مو فقط و فقط سالم از خدا میخوام
دعا میکنم کاش زودی تو شکمم بزرگ شه خیالم راحت بشه
دیگه به بچه دار شدن فکر نمیکنم
عه خوب بگو‌بارداری که ملاحظه کنن دورو بریات
قبل سه ماه خیلی مواظب باش عزیزم
تو بشین سرجات، بزار هرجا میره برع
فردا پس فردا اون بچه خدایی نکرده بیفته، گردن تو میفته همه چیز
هیچی می خوابم ومیگم من نمیتونم بیام، شما برید خوش بگذره
زیادی هم حرف بزنی میریم قاضی تا مشکلمون را حل کنه
بهتره به بقیه بگید همسرتون بی تجربه است لااقل بقیه هوا تون رو داشته باشن
عزیزم بگو من نمیام خودت برو
شوهرمن از وقتی فهمید باردارم تا الان که دخترم ۱۷ ماهشه رختخوابشو جداکرده....اصلا تونگهداری بچه کمک نمیکنه..هی چی بگم....هیچی باید با حرف توجیه هش کنی اگه نه بیخیال باشی...شرایطتوبهش بگو نفهمید ب مادرش یا مادرخودت بگو باهاش حرف بزنه
خیلی میترسم
دلم میخواد این سه ماه استراحت کنم تا بچه بزرگ شه
ولی انگار حالیش نیس
خونه کسی میرم بیشتر استرس میگیرم تا خوش بگذره بعدشم مثل ادمیزاد که که با هم دیگه حرف نمیزنن بگن بخندن همش با هم دیگه بحث و دعوا دارن
حالا ابجی خودش ای وی اف کرده بود مامانش نگهش میداشت میگفت تا 3 الی 4 ماه نمیخوام کسی بیاد خونم اعصاب دخترم به هم بریزه جایی نمیزاشتن بره همش خونه استراحت بود دست به سیاه سفید نمیزاشتن بزنه
بگو دکتر گفته باید استراحت کنم برام ضرر داره
مرتب بهش توضیح میدادم شرایطمو و نکات پزشکیو با این حال خیلی رضایت بخش نبود الان سر سومی اتوماتیک شده و همه چیو بلده و رعایت میکنه
