دوستانِ جان ❤️
سلام به وجودِ نازنینِ خوبرویانِ این محفل. ❤️
سالِ نو مبارک. صد سال به این سال ها 🥰
عمرتان به دنیا بالنده و فاخر انشالله.
دعا میکنم به خیر برای همه ی مان، که امسال، شادیِ عمیق به جانِمان بنشیند، و شادی، اهلِ ماندن باشد، که پاهایِ مان جان بگیرد، برای سالِ نو و روزهایِ نو.
البته که من خیلی آدمِ مناسبتی نیستم و شاید چندین بار در سال برایِ من نوروز شود، نوروزهایم پیروز شود 🥰
اما، نو شدنِ سال در تقویم را، باید تبریک گفت، به آدم ها، به آسمان، به زمین، به زمان، تا متبرک شوند، و به زندگیِ مان خیر و خوبی ببارند و بیارند.
مجالی یافتم، ۱۰۰ صفحه ی آخر تاپیک رو خواندم. ولی چه خواندنی 🥹
بسیار غمگین میشود آدم، دلم میگیرد، حیف است از رونق بیفتد، حیف است از شور و شوق بیفتد، حیف است از نور و روشنی بیفتد، حیف است، تاریک شود، تلخ شود، کم بار شود.
البته که وجودِ نازنینِ معصومه بانو نجات دهنده میشود، هر زمان که قدم رنجه میکند و می آید، شور و حال می آورد، امید می آورد، نور می آورد، چاره می آورد، جانَت و زندگی ات در پناهِ امنِ خداوند 🙏🏻❤️
و البته که کم سعادت میشویم که بانوهای کاربلد و خیرخواه، که نام کاربریِ همه شان یادم نیست، مثل بانو تیتان، آریانا، آرشیدا، آسمانِ آبی، و چند بانویِ نازنین دیگر که یادشان در قلبم هست ولی نامشان در خاطرم نیست.
ای کاش باشید، بیایید، بیشتر بخوانیم از شما، بیشتر بیاموزیم از شما.
در این صد صفحه من ندیدمشان، شاید در صفحاتِ قبلی بوده اند، نمیدانم، ولی این صد صفحه که دوباره دل گیرَم کرد.
بازهم صفحاتی را دیدم، که متاسفانه 🙁 کم هم نبود تعدادش.
ای کاش دست برداریم از اینکه بخواهیم خود را ثابت کنیم، دست برداریم از اینکه من درست ام، من درست میگویم، من آدمِ روشنفکری هستم، یا من فقط زندگیِ سختی دارم. 🤦♀️
حقیقتا قلبم میگیرد این همه تخریب و تحقیر که توسط برخی دوستانِ
نا آگاه در این محفل، در بعضی صفحات میخواندم. ای کاش دست بردارند، ای کاش آگاه شوند، قانع شوند، که خرجِ کسی را اینجا نمیدهند، که اینجا طلبی از کسی ندارند، که آرام باشند، دل رحم باشند، مؤدب و محترم باشند.
واقعا آدم ها، قابل پیش بینی نیستند، آدمِ صمیمیِ دیروز، امروز میتونه سردترین باشه، اما دوستی با آدم ها، معاشرت با آدم ها، ارزشش را دارد. چون آدم ها به همان اندازه، که میتوانند همدیگر را پیر کنند، میتوانند شفا بخش هم باشند.
تمامِ رابطه های طولانی مدت و موفق، حاصلِ فراز و نشیب های زیاد هستند.
ما همه، تأکید میکنم همه ی ما پر از نقص و کاستی هستیم، و چقدر تلاش ها میکنیم که ظاهرمان بی نقص و خوشبختی مان، همیشگی به نظر برسد، ولی به این حقیقت آگاه باشیم که همه چیز ناپایدار است، همه چیز ناپایدار است.
خود را آلوده ی نفرت و خشم آدم ها نکنیم، یعنی سخت ترین خاطره های ما که به رفتار آدم های مهمِ زندگیِ ما از کودکی تا جوانی برمیگردد،
امروز، ما این رفتار را با دیگران نکنیم، رفتارهای ناخوبِ امروزمان، مربوط به شخصیتِ اصیلِ ما نیست، چون ما، آلوده ی خشم و نفرتِ دیگران شدیم،
فقط باید به یاد بیاریم که رفتارهایمان شبیه به ما نیست، و شبیه به دیگرانی ست، که قبل تَرها به ما آسیب زده اند، فقط تصمیم بگیریم شبیه به خودی که دوست داریم باشیم، و رفتار کنیم.
هر لحظه خودمان را نهیب بزنیم، هر لحظه مراقبت کنیم از ذاتِ پاکِ وجودمان، گفتار نیک، پندار نیک، کردار نیک ❤️ با این سه فرمان، آرام آرام، آلودگی از بدنمان خارج میشود.
درخواستی دارم، لطفا بپذیرید و در کنار چالش های بسیار خوبِ اقتصادی و مدیریتی، چالش هر دوماه، یک کتاب را خواندن هم به روتین زندگیتان اضافه کنید 🙏🏻❤️
روزگارمان زیر و رو شده، نجات دهیم زندگیمان را و زندگی جگرگوشه هایمان را، زندگی فرزندانمان را . کتاب نجات دهنده است. شفا بخش است. چاره ساز است. انسان ساز است 🥹
چند روزی ست که دوباره قطعیِ برق، در منطقه ای که ما زندگی میکنیم به مدت دو ساعت شروع شده، من این چالش رو به فالِ نیک گرفتم و زمانِ کتابخوانیِ روزانه ام رو، در این دو ساعتِ بی برقی مطالعه میکنم.
انشالله می آیم و گزارشِ هدف های تیک خورده ی پارسال را خواهم نوشت. و هدف های امسالِ خوب رو هم خواهم گفت.
انشالله امسالِ زندگی تان، جشنِ باشکوهِ تیک های سبزِ رؤیاهایتان باشد.