بچه رو هر جوری عادت بدی، همون جوری عادت میکنه.
دختر من گاهی کل مسیر رو میخوابه، گاهی بیداره و سرگرمش میکنم و گاهی هم گشنش هست و بهش چیزی میدم بخوره، گاهی هم هیچ طوری نمیتونم آرومش کنم و یه سره جیغ میکشه و گریه میکنه. در هر شرایطی باید توی کریرش باشه و بغل نمیکنم. البته نوشتم خودم هم همیشه صندلی عقب کنار بچه میشینم و باباش هم همیشه رانندگی میکنه. چون مواقعی که لج میکنه، من بهتر میتونم دخترم رو آروم کنم.
خدا حافظ همه بچه ها باشه، یه مادری اینجا توی نی نی سایت نوشته بود، پسر یک سالش رو توی تصادف از دست داده. بچه توی بغلش بوده، تصادف میکنند، خودش کلا داغون میشه و ماها توی بیمارستان و تخت بوده ولی بچه اش متاسفانه فوت میکنه، حتی نتونسته برای خاکسپاری بچه اش متاسفانه بره. خدا به دلش صبر بده.