سهم شوهر شما از حقوق و مزایای شغلی شما به چه اندازه است؟ آیا به نظر شما شوهر چنین حقی را دارد تا از حقوق و مزایای شما در مخارج و امورات زندگی مشترک استفاده کند؟ نظرات و تجربیات خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید
من و شوهرم وقتی میریم بازار برای پوشاک هرکی برا خودش خرید میکنه ولی خورد و خوراک شوهرم و بعضی مواقع من
من و همسرم از نظر مسایل مالی کااااملا به قول قدیمی ها عالم یک هستیم. اصل مهم نیست کارت اعابر کی دست کیه. فلان هزینه از کدوم کارت خرج میشه. منم کارمندم.و درآمد نسبتا خوبی دارم. ولی از روز اول نظرم این بود که زن و شوهر یعنی مشترک تو همه چیز. البته هر چیزی رو هم که باز حمت خودمون به دست میاریم( از طرف خانواده شوهرم هیچ کمکی نشد) مساوی بینمون تقسیم میشه. خونه و زمین و... . البته هیچ وقت نمیشه نسخه زندگی یک نفر رو واسه یکی دیگه پیچید. هر کسی شرایط خودش رو داره. و شاید این مدل برای زندگی یک نفر دیگه اصلا جواب نده. ولی به نظرم این حالت (در صورت امکانش) بهترین حالت هست. وخیلی صمیمیت بین زن و شوهر رو زیاد میکنه. وکانلا هم با این مسیله مخالفم که تمام درآمد زن مال خودشه و اصلا نباید تو زندگی خرج کنه. اگر زندگی مشترک هست پس همه چیزش مشترک هست و نباید فقط انتظار داشت تو راحتی ها و خوشی هاش سهیم باشیم. البته باز هم باید گفت شرایط زندگی ها فرق میکنه و شرایط خاص هم داریم.
به نظر من هم نباید زن و شوهر حسابهای جدا و درامد جدا داشته باشند.درسته اگر زن بخواهد پس اندازی داشته باشه که در مواقعی که خودش دوست داره خرج کنه ولی زندگی مشترک یعنی هردونفر به یک اندازه سهیم هستند هم در مخارج هم در درامد.اون دوره که زن بشینه مرد خرجش رو بده تموم شده.وقتی هردونفر کار مکینند هردونفر هم خرج میکنند.
ما یک حساب مشترک داریم که هرچی کار میکنیم روی اون جمع میکنیم و چون مبلغش بالا رفته سود خوبی ازش میگیریم و اصلا "من" تو زندگی ما وجود نداره ما هستیم
من و همسرم از نظر مسایل مالی کااااملا به قول قدیمی ها عالم یک هستیم. اصل مهم نیست کارت اعابر کی دست کیه. فلان هزینه از کدوم کارت خرج میشه. منم کارمندم.و درآمد نسبتا خوبی دارم. ولی از روز اول نظرم این بود که زن و شوهر یعنی مشترک تو همه چیز. البته هر چیزی رو هم که باز حمت خودمون به دست میاریم( از طرف خانواده شوهرم هیچ کمکی نشد) مساوی بینمون تقسیم میشه. خونه و زمین و... . البته هیچ وقت نمیشه نسخه زندگی یک نفر رو واسه یکی دیگه پیچید. هر کسی شرایط خودش رو داره. و شاید این مدل برای زندگی یک نفر دیگه اصلا جواب نده. ولی به نظرم این حالت (در صورت امکانش) بهترین حالت هست. وخیلی صمیمیت بین زن و شوهر رو زیاد میکنه. وکانلا هم با این مسیله مخالفم که تمام درآمد زن مال خودشه و اصلا نباید تو زندگی خرج کنه. اگر زندگی مشترک هست پس همه چیزش مشترک هست و نباید فقط انتظار داشت تو راحتی ها و خوشی هاش سهیم باشیم. البته باز هم باید گفت شرایط زندگی ها فرق میکنه و شرایط خاص هم داریم.
منم با شما هم نظرم منم کارمندم و دقیقا همین نسخه رو داریم اجرایی می کنیم با همسرم و خیلی موفقیت امیز بوده برامون
من و همسرم از نظر مسایل مالی کااااملا به قول قدیمی ها عالم یک هستیم. اصل مهم نیست کارت اعابر کی دست کیه. فلان هزینه از کدوم کارت خرج میشه. منم کارمندم.و درآمد نسبتا خوبی دارم. ولی از روز اول نظرم این بود که زن و شوهر یعنی مشترک تو همه چیز. البته هر چیزی رو هم که باز حمت خودمون به دست میاریم( از طرف خانواده شوهرم هیچ کمکی نشد) مساوی بینمون تقسیم میشه. خونه و زمین و... . البته هیچ وقت نمیشه نسخه زندگی یک نفر رو واسه یکی دیگه پیچید. هر کسی شرایط خودش رو داره. و شاید این مدل برای زندگی یک نفر دیگه اصلا جواب نده. ولی به نظرم این حالت (در صورت امکانش) بهترین حالت هست. وخیلی صمیمیت بین زن و شوهر رو زیاد میکنه. وکانلا هم با این مسیله مخالفم که تمام درآمد زن مال خودشه و اصلا نباید تو زندگی خرج کنه. اگر زندگی مشترک هست پس همه چیزش مشترک هست و نباید فقط انتظار داشت تو راحتی ها و خوشی هاش سهیم باشیم. البته باز هم باید گفت شرایط زندگی ها فرق میکنه و شرایط خاص هم داریم.
چه عالی. موفق باشین
منم حسابی که توش حقوقم واریز میشه رو دست نمیزنم و همه خرج های من و زندگی از حقوق شوهرمه و حتی شوهرم سرماه حقوقش اضافه هم بیاد به عنوان پس انداز میریزه توی حساب من ، بنابرین کلا حساب من به عنوان پس انداز مشترکمونه و اصلا حساب کتاب نمیکنیم که چقدش مال منه چقدش مال اون. یه جور حساب مشترکه ولی به اسم من. و البته من اجازه این رو دارم که خرید اضافه بر سازمانی داشته باشم ازون حساب برداشت کنم. ولی در کل خداروشکر حقوق شوهرم کفاف خرج هامون رو میده و یکم هم پس انداز.
تو زندگی ما همه خرجا با شوهرمه هر هزینه ای بکنم بهم پس میده خودم هم اگه درامدی داشته باشم مال خودمه یعنی مصداق این حرف : مال تو مال من، مال من مال خودم قبل از تولد بچه ها که کار میکردم کاری به حقوق من نداشت البته خیلی هم نبود ولی اصلا اشاره ای هم نمیکرد ماشینم رو هم خودش برام بنزین میزد ازش پول توجیبی هم میگرفتم الان هم که بعضی وقتا کار میکنم همینطور همه پول مال خودمه اما: این اما مهمه که من اصولا ادم ولخرجی نیستم به عبارتی برعکس شوهرم که ولخرج هست هستم و اگه یه همچین کسی گیرم نمیفتاد از گشنگی شاید میمردم خسیس نیست و خرج میکنه منم پولا رو جمع میکنم و در موارد مهم مثلا خرید خونه یا یه چیز اساسی پولا رو رو میکنم یعنی اون اطمینان داره که پشتش گرمه و اگه بیاد خونه و بگه من فلانقدر پول میخوام دارم که بهش بدم البته به عنوان قرض و بیشترش رو ازش پس میگیرم بخاطر همین خیالش جمعه که پول حیف و میل نمیشه پول اگه دست اون باشه در عرض یک روز همه رو پخش و پلا میکنه خودش هم میدونه بخاطر همین کلیه خرجا با اونه خرج منم باید بده ولی پشتش هستم و خودش میدونه اینی که داره از برکت وجود منه و بارها اینو گفته
ما هم چند سال اول زندگی پول های پس اندازیمون رو توی یک حساب می ریختیم .چون من اعتقاد داشتم که زن و شوهر یکی هستند و هیچ چیزی نباید جدا باشه ولی متاسفانه همسرم بدون مشورت با من ، (زمانی که داشتیم برای خرید خونه پس انداز می کردیم و کلی وام می گرفتیم و قسط می دادیم) ، چند میلیون هدیه داد به مادرش و خرج هایی کرد که من قبول نداشتم و خیلی ناراحت شدم. از اون به بعد تصمیم گرفتم حسابم رو جدا کنم تا حداقل اگه هدیه گرون قیمتی می خواد بخرد از حقوق خودش باشه و متوجه باشه که حقوقش بالایی نداره. در واقع هرکس باید اندازه جیبش خرج کنه یا هدیه بدهد. من پول هام رو دارم جمع میکنم کلا برای خرید خونه و برنامه ریزی میکنم. خدا رو شکر روابطمون هم خیلی بهتره شده.
برای خرج خونه اول از حقوق شوهرم خرج می شه و اگر کم و کسر باشه از حقوق من، برای خرید شخصی هرکس از حساب خودش خرید می کنه و در نهایت پولی که از حقوق من می مونه به حساب پس انداز مون منتقل می شه تا در مواقع ضرورت ازش استفاده بشه که این مواقع بیشتر مربوط به زندگی مشترک مون هست مثلا دفعه گذشته این پس انداز صرف افزایش پول رهن خونه شد .
من حسابدارم و شوهرم شغلش آزاده، هر دو کار میکنیم و با هم خرج میکنیم متاسفانه هیچ پس اندازی،نداریم چون دو مرتبه تو خرید ملک سرمون کلاه رفت الان هنوز،نتونستیم رو پای خودمون بایستیم به این فکرم یه برنانه پس انداز جدید رو طراحی کنم
من و شوهرم هر کدوم حساب جدا داشتیم که حقوقمان می یامد توش و یه حساب مشترک که آونجا پس انداز می کردیم.10 سال این کار ادامه داشت و پول زیادی جمع شده بود چون من زن ولخرجی نبودم و تقریبا همه حقوقم رو می ریختم تو حساب مشترک و همه چی خوب پیش می رفت اما یه دفعه همه چی عوض شد و روزی رسید که شوهرم آون همه پول رو یواش یواش دود کرده بود و من ماندم و جیب خالی و دوبچه. اعتماد صد درصد به شوهر خیلی خوبه اما بعضی موارد عواقب اینجوری هم داره.
عابر بانکم دسته شوهرمه هرماه بحسابم پول واریز میکنه همهچیزمون مشترکه تا تونستیم وام برداشتیم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز