منم بیست و هشت روز بابامو از دست دادم.فکرمیکنم هزارساله بابا ندارم.انگار تو خلأ ام.از زندگی کردن فقط دارم نفس میکشم.چقدر روزا زهر دارن چقدر تلخ ان
اخ خیلی سخته😭😭😭من مامان بابام جونشون ب هم وصل بود بدون هم ی لیوان اب نمیخوردن حتی وقتی بابام‌تو‌کما بود مامانم مجبور شد دوروز بیاد شهرمون بعد برگرده تهران اون دوروز نیاز ب دیالیز بود بخاطر فشاربتلا و‌ضربان قلب نامنظم نمیتونستن لحظه ای ک‌مامانم میره بیمارستان بوسش میکنه بهش میگه برگشته بابام ی عکس العمل کوچیک‌نشون میده و‌فشارش اینا تنظیم میشه همونلحظه دیالیز و شروع میکنن میدونم میمیردم‌ولی میگم دورازجون کاش باهم میرفتن دیدن عذاب کشین لحظه ب لحظه مامانم پیرم‌میکنه این دوماه اندازه جندسال پیرشده صورتش کاش نمیدید این روز
ان شاا..خدامادرتونو سلامت نگهداره وسالهای طولانی سایه اش بالای سرتون باشه.الان اول هست وغمتون سنگین...اما زمان بگذره میفهمید چه نعمتی کنارتونه.هم مادرتون تکیه گاهتونه،هم شما تکیه گاه وغمخوارش باشین....تا زنده هستیم مجبوریم زندگی کنیم
خودتو اذیت نکن
به این فکر کن که یه سفر خیلی خوب رفته
روز پدر هم خیراتی که براش دادی رو برده پیشگاه حضرت علی و همنشین ایشون شده
الان جایگاهش خیلی خوبه و این ناراحتیا اذیتش میکنه
براش دعا کن و به این فکر کن که به زودی همه ی ما پیش عزیزانمون جمع میشیم دور هم
