منم هر کی میگه میخوایم بریم ذهنم مشغول میشه
واقعا نمیدونم رفتن درسته یا موندن
منم به کسی وابسته نیستم من فقط خود ایرانو دوست دارم
مردم کنارم همزبون هستن اینم یه دلیله
اینکه من نوعی بخوام توی ۴۲ سالگی برم و تازه زبون یه کشور دیگه رو یاد بگیرم
بچه ها رو اینجا نمیشه مدیریت کرد اونجا خب مسلما سخت تره
من که با هر کس صمیمی بودیم و پرسیدیم گفتن مهاجرت خیلی سخته
و اگر به خاطر بچه هاشون نبود برمیگشتن