دورهمی دوستان قدیمی (+جدیدیااااااا)

امیدوار 

واقعا تو هیچی از خودت نگفتی 🥰 

اینو میگم که خیالت راحت باشه 

ابدا حرفات جوری نیست که قابل شناسایی باشه 

چون هیچ مشخصه خاصی نگفتی 

مثلا بچه ها ازت میپرسن ساکن کجایی 

میگی میگم ولی پاک میکنم 

بعد می‌نویسی ایران 

(اغراق شده بود،چون نخواستم مثال واقعیش رو بگم که آنچه پاک کردی هویدا نشه) 

میخوام بگم همین قدر عام 

خیالت راحت باشه، بهت قول میدم اصلا و ابدا حرف خاصی تا حالا نزدی

منو ولی همه می‌شناسن راحت شناسایی میشم🤣🤣🤣🤣آنقدر با جزئیات نوشتم🤕

هر آدمی مدل صحبت کردن خاصی  داره که گاهی حتی تو نوشتن خودشو نشون میده🤔🤔🤔

شاید از نظر شما که منو نمیشناسین چیز خاصی نگفتم

ولی کسی که آدمو بشناسه با چند تا نشونه تشخیص میده کیه😡😡😡😡😡😡

برم بخوابم؟ نکنه صبح بیام 20 صفحه حرف زده باشینا😆😆مدیونید... همه برین بخوابین😴😴😴

برو بخواب🤣 

من بیدارم، میخام موقع شفا گرفتن حسش کنم🤣

ای خداااا حالا دیگه من متهم شدم 🤣🤣🤣🤣

عزیزان لباس مشکی حسین بود دیدید که صورت گردتره 

بعد حسین سمت چپ بود 

طاها سمت راست 

خب سمت راست کشبده تره بود دیگه

البتع حق میدم بهتون تشخیص از روی عکس سخته 

عکس سه در چهارهم وقتی براشون میگیریم برا مدرسه 

خییلی خودمون باید دقت کنیم که اشتباه نکنیم و اشتباه نشه 

حق دارید 

فدای سرت 

هر کاری که حالتو خوب می کنه انجام بده، منظورم اینه که خیلی درگیرش نشو

مثلا من تو چند روز گذشته سه بار انگشت دستمو بریدم 

بگم وای چرا اینجوریه و فلان انگار جدی جدی مشکلی هست

اما دیدم همش فکرم درگیر بوده و چاقو هارو هم تازه تیز کردیم به خاطر اونم هست( جهت مثال گفتم)

بله درسته موافقم که هرروش درمانی رو نمیشه امتحان کرد

من بحثم از اول هم کلا پیشگیری بود و راجع به درمان بیماری ها چیزی نگفتم. فکر کنم منظورمو اشتباه رسوندم

همینجا تمومش میکنم از حوصله خارج نشه 💚 

الان میخاستم بهت بگم عکس بده 

دیدم عصبانی شدی ترسیدم🤣🤣🤣

گفتی کجابی هستی ؟

یه وقت  همشهری نباشیم 🤩🤩🤩

محدوده بگو کامل نگفتی هم قبوله

لحنم عصبانی نبود 😍😍😍

نه دبگه میخواستم ببینم کجایی هستی 

عکس بدم یا نه 

تگ میکنم بیا

پس عکس وده😆😆😆

تگم کن یجا 

ببین برو رو اسم من 

من یه تاپیک دارم بهت قول میدم هیچ احدی نیومده و نخواهد امد 

همونجا صدام کن

منتظرم

سلام عزیزم 

جیران یه ناراحتی برام پیش اومده که همش به چشم تجربه بهش نگاه میکنم اما اما 

دلم آروم نمیشه از ناراحتی رها نمیشم 

محل کارم جامو عوض کردم رفتم اتاق بغلی 

جای جدید از جای قبلی بهتر و شیکتره اما بنظر خودم تجربه های خوبی میتونستم از جای قبلم داشته باشم جای قبلم پویاتربود البته که با یکی از همکارام چالش بدی داشتم ولی با آدمای بیشتری ارتباط داشتم اما جای جدید محدودتر شدم ارتباطم با آدما کمتر شد 

تازه داشتم دایره ارتباطاتم رو گسترش میدادم که گفتن جابه جا شو 

الان خیلی پشیمونم که چرا هیجانی تصمیم گرفتم و قبول کردم که جابه جا بشم چرا محکم‌تر حرف نزدم که نمی‌رم و پافشاری کنم 

و شرایط برای برگشتن به جای قبلم رو ندارم چون کسی رو آوردن 😢😢

چکار کنم؟