امروز خیلی ناراحتم
دلم میخواد برم جایی که هیچکس نباشه
میگم میخوام تخت و کمد بگیرم برای بچه
میگن نههه شما مستأجرید
میگم میخوام سیسمونی و لباس بگیرم
میگن نههه زیاد نگیر ولش کن
میگم میخوام سزارین کنم
میگن نههه تو قد بلندی طبیعی میتونی
میگم میخوام فلان اسم رو بگذارم
میگن نههه زشته
مشکل اینجاست که شوهرم انگار مجسمه اس و اصلا یک کلمه حرف نمیزنه.
چرا واقعا باید تو همه چی دخالت کنند؟
خب چرا درک نمیکنند بچه ی اولم هست و ذوقش رو دارم.
خستم خیلی خسته.