امروز داشتم داخل قسمت یادداشت گوشیم دنبال چیزی میگشم اینو دیدم.
❌نه ادایی در شعر و شاعری دارم نه چیزی... فقط یک آن این شعر وصف حال زندگیم بود ❌
این آدم ها با من و دل کوچیکم بد کردن_مرا مجبور به ترک دیارم کردن
دارم میروم از این دیار..... ای عزیزانم به امید دیدار
کرد زندگی با من بد بی وفایی.... کرد بین من و عزیزانم جدایی
میروم که بیاموزم درس زندگانی..... به امید عشق، آرامش در این زندگانی
سخت است زندگی ساختن در این غربت..... ولی خواهم ساخت با این درد غربت
بزرگ خواهم شد، قوی خواهم شد... ولی بدان نازی زندگی خوب خواهد شد
❤بماند به یادگاری در تاریخ ۱۴٠۳/۲/۱۹.❤