یه برنامه کودک نیمه عروسکی بود دهه هفتاد میذاشت. کلا برداشتنش. یه پسر (کاوه آهنگر ) عروسکی مفو داشت که زنده شد، اسمشم دینگالیگا دیلینگ دیلینگ بپد. عروسکه دیو بود بعد این پسره آدمیزاد بود. عروسکه پسره و دوستای پسره رو برد خونه مامان و باباش که دیوای بلندی بودن. اونا هم همش میگفتن بوی آدمیزاد میاد کجان می‌خوایم بخوریمشون.
یه عروسک پری آرزوها هم بود تو فیلم. خیلی دوست دارم فیلمه رو پیداش کنم ببینم. آخرش رو ندیدم.
یکی دیگه هم پنج انگشت بود که یه خونواده عروسکی بودن با سعید آقایی برنامه اجرا میکردم. آهنگ اونو هم میخوام پیدا نمی کنم. آهنگش یه تیکه می‌گفت: دنیای ما خیالیه وه! چه قشنگ و عالیه توش پر شور و شادیه از غم و غصه خالیه
